Her Telden '' Yazarı Bilinmeyen Sözler ''

  • Konbuyu başlatan Konbuyu başlatan SpoinieN-
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
git. gel. gelme. git. gitme. pişman değilim..! boğulamadığım için; göze alamadığım için pişman değilim. benim kim olduğumu bile bilmeyen biri olduğun için pişman değilim...
 
acı besledi, acı yarattı, acı kusturdu, acı özletti, acı yalvardı, acı utandı, acı sarhoştu, acı sevdi... özel birinin varlığı gerçek olsaydı bu yol biterdi. BİTMEDİ...
 
Karanlik aydinliktan,yalan dogrudan kacar. Güneş yalniz da olsa etrafa ışık saçar. Üzülme doğruların kaderidir yalnızlık,kargalar sürüyle kartallar yalnız uçar!!!!
 
acı olan icime işlemiş tadımda acısız cıkmaz oldu. Acıyı öyle işlemişim iyice içime beni tanıyanlarda acıyı tadar oldu. huzur aradağım zamanlarda bile acı içinde tebessümle bakıyorm. ben bir karamsarım ben bir pesimist. ve ben mutluluğu hayatın bana kırptığı bir msn smileyi gibi görür oldum artık o kadar sanal o kadar yalan, ve özel bişeyim kalmamış farkettim hayat bana sıradan ve bir o kadar banal..
 
bugün haykırasım var tüm yazılan duvar yazılarına hepsine sen demek istiyorm. Hepsine yalansn gittiğin gibi sözlerin gibi. düğümlendi sözler boğazımda cıkmayan yutkunmalar gibi. nöbetler peşimde gitmes bırakmaz beni. evet göze alamadım seni silmeyi üstünü karalamayı söküp atmayı. Evet dediğim gibi Ben iman eden bi firavundm ama kızıl deniz üstüme kapandı coktan..
 
firavunlar varsa lanetleri de olmalı. ama senin benim üzerimdeki lanetin? sen firavun değilsin. sen tanrı değilsin. sen, senin gözünde sevilen bile değilsin. ben senin gözünde bile değilim. "gözün çıksın" diyeceğim biri değilsin. değilsin işte uzatma. sen o değilsin. olamazsın. olmayacaksın. olmanı istemiyorum...
 
sén, sén olmaktan cikmis. hayallér ustune konmussun..
 
sen ve o. aslında onlar. sen ve onlar. sen ve o. o kim? sen kimsin? sen o'sun. o da sen. ne tuhaf siz herkessiniz...
 
gitmek gerektiği kadar düşünemeyen ve hissedemeyenlerin işidir; gittikleri yerden hep gitmeleri gerekir...
 
gitmek çoğu defa çaresizliktir,çareyi kaçmakta bulmaktır, içindekilerden kurtulmak için dışta kendini paralamaktır...ama nafile,için acıyorsa bunu içinde iyileştirmelisin,herkesten kaçabilirsin ama kendinden asla...
 
konuşmadı adam, adam kızın olamazdı, adaktı...
 
boşa dua ediyordu mecnun leyla icin çölleri aşarken...
 
şu duvarın bakışımın önündeki duruşu kadar anlamsız, orada durup, onu seyretmem kadar net bu yokluk...
 
bir bankta oturuyorum. Etrafıma bakıyorm giden gelen bir cok sey. İnsanlar, arabalar, satıcılar vs... ama gözüme birşey ilişti bir köpek ve yavrusu ne kadar hayatla mücadele icersinde dişi köpek anne. Bizim gibi şuursuz boşuna yaşayan ve boşa kürek ceken tarzdan değil. Hayat mı boş yoksa biz mi boşladık anlamış değilim.
 
Şizofreni Bir Öyküyüm Ben, İnsani Bir Benzerlikle Yaşıyorum...
 
en sık kullandığım kelimenin anlamsızlığına göğüs geren bir gün bugün, merhaba yel değirmenlerine gülümseyen yüzüm. hiç gibi, yok gibi bir merhaba..!
 
merhaba yaz güneşinden yanmış sonbaharın serinlğinde kendine gelen odam. Dısarısı artık sarı sonbahar suretinde ağaçlarda kostümlerine elveda der gibi yapraklarını dökmeye hazırlanırken.. yaz sonbahara, sonbaharda kışa dönecek. Tıpkı gencliğin yaşlılığa, yaşlılığında ölüme döbecği gibi, ne kadarda büyük bir boşluk ve anlamsızlık bu Dünya...
 
bir zamanlar..
sıkıldım'ın bir sonraki evresi ..
 
Hiçbir adalete sığmayan, sayısız çatışma ve acılar iyi bir Tanrı'ya nasıl mal edilebilir?"
 
yoksa sen, yuttuğun kiraz çekirdeklerinin, bir gün, içinde ağaç olabileceğini hiç düşünmedin mi?
 
Geri
Üst