Gidenlerin ardından kalanlar

Sen bir yalandın benim kurdugum
Kendimi ben diye sende buldugum
Hem göz yasın hemde gülüsün oldugum
Sen bir yalandın benim kurdugum

Durdu içimde zamansız ağlayan yalnızlık
Sana ait o yaslar ellerimde bu kadarcık
Girdigin o kapıdan aydınlıgını al ve cık
Sen bir yalandın benim kurdugum

Dostum dedigim neden niye beni üzüyor
Adımlarım yolunu sasırmıs etrafımda gezıyor
Benim mavilerim yalnız bende yasıyor
Sen bir yalandın benim kurdugum

Gölgen yokki kayıp gölge nedir bilmezsin
Gölgeler içinde ben gibisin ama görmezsin
Korkma!Karanlıgıma düşer düşer ölmezsin
Sen bir yalandın benim kurdugum

Dokun bana kelebeklerin öyküsüyle
Kanatlarımı yakmadan ama...
Şimdi
Bir çocuk yüreği sana tutkun
Gülerdi bakışların genç taylar misali
Ellerin
Ellerin neredeyse türküye duracak...
Aşka sevinç yakışır...
Nedense gözlerinin limanlarına
Bir türlü sığamam...
Alır alır da başımı giderim sonsuz ufuklara
Bilirim
Aşka özgürlük yakışır...
Aşkın deli rengi mavi
Öyle bir rüyaya yat ki
Dünyanın bütün renklerini içine kat
Aşka gökkuşağı yakışır...
Kasım rüzgarları mı bu esen
Delice...
Alın sevginin mor akşamlarını
Üşüyen omuzlarıma örtün
Nar ağaçlarında yuvalanan kör baykuş
Sen oradasın biliyorum...
Ben yıkanmaktan utanmış
Bahar dalı gibi temiz
Çıkmaz sokakların başlangıcında
Yapayalnızım şimdi...
Aşka hüzün yakışırmış
Derlerdi de
İnanmazdım eskiden...

Ben seni kocaman bir yürekle sevdim gözlerim değil yüreğimdi seni gören...
Sen damarlarımdaki kana karışıp geldin oturdun yüreğime...
Bir başka yerde olmazdın zaten.
Sen benim en değerli yerimde yüreğimde olmalıydın orda kalmalıydın...
Birçok aşka ev sahipliği yapan bu yürek ; ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni...
Her hangi bir konuk diğildin artık bu yüzden ne ağırlama faslı vardı ne de uğurlama
O yüreğin gerçek sahibiydin..
Şimdi sonbahar kışa giriyoruz ya...ben dört mevsim baharı yaşadım seninle.
Çiçek çiçek açtın yüreğimde...gökkuşağı zayıf kaldı senin renklerin karşısında...
Taze bir yaprak gibi yeşildin açelyaydın pembeliğinle üzerine çiğ düşmüş sarı güldün...
Kırmızıydın bir ateş gibive maviydin...en çok bu renkle anmayı sevdim seni...
Denize tutkundum denizi sensiz seni denizsiz düşünemedim..
Seni severken dünyayı da sevdim ben insanları da..
Kendime bile dar gelirken içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık.
En kızgın en tahammülsüz olduğum anlarda bile seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı güldüm beni böylesine güldüren senin sevgindi..
Ve ben kaygısız gülüşün ne demek olduğunu nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle.
Her şeye rağmen sevdim senigüçlüydüm aşamıycağım hiç bir sorun yoktu.
Koca bir kente koca bir ülkeye kafa tutabilirdim..
Sen elimden tuttuğunda patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil sendin ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan herşeyi yok edebilirdim

Nicedir sensizliği görmez olmuş gözlerim…
Sayfalarım boş…
Ben sensiz anlamsız…
Ama bir okadar anlamlı gidişine kelimelerim çığlık çığlığa…




Yazdıkça çoğalıyor..
Çoğaldıkça kanıyor..
Kanadıkça ağırlaşıyor sensizliğim !




Ve yine..yeniden…




Gidişini yüreğime yazıyorum sensizliğin bilmem kaçıncı durağında…
Ayrılığın kokusu tenimde bırakıyorum ‘’sen’’i puslu gölgelere…




Gecede saklı firari korkularım…
Gizleniyor yıkıntılarım sen’li caddelerimde…




Yürüyorum yorgun yüreğime..
Yetişemiyorum dilsiz düşlerime !




Susuyorum…
Sustukça boğuluyorum…!




Sensizliğe çare yine ‘’sen’’…
Ama bensizliğime çare yine ‘’sen ‘’…




Ve yine.. yeniden…




Sessiz bir gecede hatırlanmak üzere
Kapatıyorum sensizliği tozlu sayfalara…

Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda çizdiklerimde
Şarkılarımda sözlerimde.

Sen kalacaksın kimse bilmeyecek
Ve kimseler görmeyecek seni
Yaşayacaksın gözlerimde.

Sen göreceksin duyacaksın
Parıldayan bir sevi sıcaklığı
Uyuyacak uyanacaksın.

Bakacaksın benzemiyor
Gelen günler geçenlere
Dalacaksın.

Bir seviyi anlamak
Bir yaşam harcamaktır
Harcayacaksın.

Seni yaşayacağım anlatılmaz
Yaşayacağım gözlerimde;
Gözlerimde saklayacağım.

Bir gün tam anlatmaya...
Bakacaksın
Gözlerimi kapayacağım...
Anlayacaksın.

biliyor musun her yokluğunda ağladım ben
sen gülerken bendim buram buram acı içen
sengüya beni benden çok seven
ama nedense benden bile önce biten
sen güya sen olan sen
biliyor musun her yokluğunda ağladım ben
sen için ağladım
belki de kızıl yaşlarımı da mavi umutlarım gibi haketmeyen
sen için ağladım her yokluğunda ben
soruyorum
mutlu musun şimdi sen
yokluğunda hala ttitreyerek ağlarken ben

Sevmeyi senden ögrendim ben
Sevip de sevmemeyi vefasizca terk etmeyi..
Senden ögrenmisdim ayriligin ne kadar zor oldugunu
Sensizligin cekilmez oldugunu..

Herseyi senden ögrenmistim bitanem
Isyan etmeyi sevilmedigi halde sevmeyi bileherseyi...

Ben senden cok sey ögrendim
Bu ask denen kahrolasi illeti bile...
Ama ama ben sana insanligi bile ögretememisim yazik...

Oysa o kadar umudum vardiki
Senle bir ömür gecirmek vardi simdi
Yaninda olmak vardi gözlerine bakmak
Ellerini tutup askinla kahrolmak vardi...

Megerse yanilmisim.....
kaLpsiz ciktin bitanem cok yanilmisim

Seviyorum demek kolay ama
Ya gerçekten sevmek
Demek kadar kolay olmuyor sevgilim
Bir kişiyi sevip değer vermek
Onun için ölmeyi bile göze almak
Onsuz olamamak
Onun mutluluğu için kendi mutluluğunu göz ardı etmek
Bunlar gerçekten sevmektir sevgilim
Bir gün belki de unutacaksın beni
Ama ben seni ilk günkü gibi seveceğim
Unutmayacağım
Unutamayacağım
Yaşamak için belki de kalbim değmez birisini için yaşayacak ama yine de seveceğim
Belki umrunda olmayacağım
Ama seni asla sevmekten vazgeçmeyeceğim

Belki bi gün dönersin bana geri

Belki gi gün uyursun kollarımda eskisi gibi

Gece rüyalarıma girip öpüp okşarsın beni

Yalvarıyorum rabbime belki bi gün dönersin diye

Ağladım dün gece senin için gidişin için

Beni terk edip yapayalnız bıraktığın için

Elindeki şekeri alınmışküçük biçocuk gibiyim

Ağlıyorum ama duyan yok

İstiyorum ama geri verenim yok

Şaka de geri dönücem de

Seni eskisnden çok svicem de

Sarılıcam boynuna kollarında uyucam de

Düşlerinde değil dizlerine oturup öpüp okşayacağım de

Bekliyorum seni belki dönersin diye

Eskisi gibi seversin diye...

Sormayin Ne OLur CektikLerimi
Darginim Kendime Darginim Ona
NasiLda Unuttum Kendi Kendimi
Sormayin Ne OLur Sormayin Bana

Birakin ÖLeyim HayaLLerimLe
Birakin Gideyim CektikLerimLe
Darginim Barismam Kendi KendimLe
NeLer Cektigimi Sormayin Bana

Yasanan GercekLer Aciymis Meger Aciyi Tatmismi Bir Sorun Ona
En GüzeL SeneLer En GüzeL GünLer Gecti Gecmisimi Sormayin Bana ...

Birakin ÖLeyim HayaLLerimLe
Birakin Gideyim CektikLerimLe
Darginim Barismam Kendi KendimLe
NeLer Cektigimi Sormayin Bana ..

Bir çocuk taşıyorum göğsümde
o incinmesin diye kaç çocuk düşürüyorum ruhumdan?
başı olmayan sonu bildik masallar yazılıyor gecelerime
okurken üstünü çizdiğim satırlar dikiliyor karşıma bir daha çiziyorum!
gece benden masallar çizgilerden bıkmış...
ben hepsinden.

İçimi karıştırıyorum düşüncemi yakan cümleler eşliğinde..
yüzüm soluyor kanı çekiliyor günahlarımın.
bir çığ olup aksam kaç masum can verir toğrağımda?.

Düştüm suçluyum
öznesi kayıp cümlelerime kalbimi pazarlıyorum...
kimse anlamasın diye gözyaşlarımı satıyorum şiirlerde....
uykuları haram ediyorum kendime
adı konmamış sabahlara açıyorum ellerimi...
tenim gölgeler arasında anlamsız bir bekleyişte
renginden utanıp yaralıyor kendini..

Adını heceleyerek söylüyorum her harfe yeni anlamlar yükleyerek
medcezirlere inat -kal- diyorum içimde
sesimden kan damlıyor bir çocuk küsüyor bana...
bütün şehirden duyulur mu kalbimin atışı?
korkuyorum.

Bir kelebeğe takılıp sürükleniyor gözlerim
vakti az biliyorum bırakıyorum kendimi gözlerime...
bir çocuk daha düşüyor ruhumdan.

Biliyorum sasıracaksın
Son sözler gıbı gelecek kulagına
Yo yanılmadın son sözler bunlar
Bu uzaklıgı kaldırmak ıcın



Biz sadece bir hictik
Sen bana ben sana
İki satır laf İki mısralık bir siirdik
Bir gülücüktük bir soru isaretiydik
Oysa bizim istediklerimiz cokmuydu?
Anla artık; Sözler var ama satırlar yetersiz
Düsünceler var ama sayfalar yetersiz
Duygular var ama mısralar yetersiz
Anla artık; Uzak uzak yerlerde ayrı ayrı sehirlede
Ama desem ki sana Biz demeye varmısın?
Desem ki ne sen ol ne de ben olayım


Sadece biz olalım varmısın ?

Adım yalnızlık artık
Her adımda yalnızlık.
Sormuyorum yıldızlara neredesin diye kaç zamandır.
Yalvarıyorum rüzgarlara fısıldamasın diye adını
Günden güne büyüyor hasretinin yangını
Alışmalıyım diyorum sensizliğe
Bak sensizlik çok olmuş bana alışalı
Nereye gitsem hangi kapıyı çalsam
Sırtımda sensizlik;
Bırakıp kaçtığımı düşünürken
Vefalı bir kedi gibi
Alıyor kokumu
Buluyor beni her yerde.
Ne yapsam olmuyor
Unutamıyorum bakışlarını
Hangi kapıyı çalsam
Kapıyı sensizlik açıyor.

Yüreğimde sayısız sevda
Bağrımda neşter yaraları
Hiç aklımda yokken çıktın karşıma
Yoktan yere dar ettin bana buraları
Unutmalıyım diyorum ismini
Gece yarıları adını haykırarak uyanmamalıyım uykulardan
Tekrar görsem diyorum bir kere olsun
Bir fotoğraf karesi gibi kaydetsem yüzünü.
Ne olurdu serap misali kaybolmasaydı
Yitip gitmeseydi avuçlarımdan su gibi.
Beni bekliyor elemli kederli
Ve her saniyesi heder geceler.
Her kaldırım taşında sanki ayak izin
Her sokağında bu şehrin hayalin yürüyor;
Sen yoksun.

Ne yapsam ne etsem çaresi yok
Her çiçek biraz gül her gül biraz sen kokuyor.
Ve ben;
Hangi şehre gitsem her sokağı sen
Hangi ülkeye gitsem başkenti sensizlik oluyor.

En çok da seni özledim
Kim olduğunu bilmeden
Sesini duymadan
Kokunu hissetmeden
Özlemek buysa eger evet özledim seni
Sen kimsin? Ben kimim bilmeden…

Sorsan
Söyleyecek gücüm yok biliyorum
Sadece özlüyorum
Busesini alamadan
Göğsüne yaslanamadan
Gözlerine bakamadan
Özlüyorum

Gelsen
Hasretine muhtaç kaldığım günleri unutup
Sadece sarılırdım biliyorum
Bir gelsen
Resimlerine bakıp ağladığım anları unutacağım
Gözlerinde güleceğim biliyorum
Ah bir gelsen diyorum !

Döneceksin
Gideceksin biliyorum
Seni sevdiğim için
Hasretine de bir o kadar bağlıyım bunu da biliyorum
Özlüyorum
Kokunu bile duymadan…

Biliyorum en çok da seni özledim ben
Sen Kimsin Ben kimim bilmeden …

Dön benim için" diyemem Ay Parçası
Yüreğim şimdi yağmurcamur vuslatı
Kanayan yaralarım var kendimden bihaber
Ömrüm yanıyor

Zamanın kilidi kırılmış
Seni göstermiyor artık hiç bir takvim
Hiç bir mevsim
Hiç bir gün

Sessiz çığlıklarımı duyuyor musun?
Söyle be Ay Parçası
Sen de ben gibi kendini özlüyor musun?
Söyle be Ay Parçası hangi günü beş mevsim yaşıyorsun?
Söyle besöylesene
Geceleri kan ter içinde uyandığın oldu mu hiç?
Göz yaşının tuzlu tadı değdi mi diline ?

Sana dön diyememDesem bile dönmeni beklemem
Bırak bu acının bir kahramanı olsun
Adı ben oliyimSebebi sen

Körpe yüreğimde sızım sızım sızlayan bir yara
Suçlarımı didikleyen iştahsız adımlarımla
Solgun yüz ve yorgun bir ruh ile
Bana seni inandıran karanlık zamanlardayım
Ne yolunu gözleyen düşlerim
Ne de peşinden koştuğum ümitlerim var artık

Güpegündüz kör olmakmışçaresizliğe boyun eğmek
Çıkmaz sokakmış seni düşünmek
Ölümün en görkemli tonuymuş seni sevmek
Ben tüm hayatımı bu renge boyadım
Sil silebilirsen
Çıkar çıkarabilirsen ~