Neler yeni
Kullanıcı:
Blog Manşetler

Gidenlerin ardından kalanlar

BilMeM biliyor Musun?
AMa ben her yerde seni görürken
Her yerde sesini duyduğuMu sanıyorken
Her adını duyduğuMda hala garip bir sevinçle gülerken
Ne kadar da zor fırlatıp atMak seni kalbiMden...
 
Oysa ne garip ki
KalbiMin en güzel köşesine yerleşMen
Bir saniyeden fazla sürMeMişti
Şimdi unutMaya çalışırken seni
Artık kalbiMin bir parçası olduğunu bilMek
Ne kadar da zorMuş...

Ne kadar da zorMuş
Seninle birlikte öldürMek kısacık Mutlu geçMişiMi
Ne kadar da zorMuş
UnutMak aklıMdan bir türlü çıkMayan GÜLÜMSEYİŞİNİ...

Ne kadar da zorMuş
Sen taM yanıMdayken özleMek her bir zerreni
Ne kadar da zorMuş
AtabilMek kalbiMden seni...
 
Ben sensiz geçen her güne lanet okurken
Günler geceler sen olMayınca geçMek bilMezken
BEN HALA BİR UMUT
GEÇMİŞTEN YARDIM İSTERKEN
Aslında beniM için hiçbir zaMan olMadığını bilMek
Ne kadar da zorMuş...

SENİ MutluluğuM
SENİ ışığıM
SENİ nedeniM görürken
Sen birden bire karanlık dünyaMa bir güneş gibi doğMuşken
Sen taM ben düşerken elini uzatMışken
Ne kadar da zorMuş o karanlıklara göMülmek yeniden...
 
Ne kadar da zorMuş beni çıkardığın o kuyuya yeniden itMen
Ne kadarda zorMuş araMak güneşi gecenin çöktüğünü bilMeden
Ne kadar da zorMuş
SEVMEK SENİ SEN HEP BAŞKASIYLA BİRLİKTEYKEN
Ne kadar da zorMuş
Oyunun bittiğini bilMek
Sonsuza kadar sürMesini dileMişken...

Biliyor Musun?
Bu pişManlık duygusuyla kıvranMak ne kadar zor
Biliyor Musun?
Her gece yastığının yaşlarla ıslandığını kiMseye belli etMeMek
Ne kadar da zor...!!!
 
Biliyor Musun?
Senin başkasına ait olduğunu bilMek
Ne kadar da zor!
Biliyor Musun?
Seni hala bu kadar çok severken unutMaya çalışMak öyle zor ki!!

Bunların hepsinin olMasına beniM izin verdiğiMi bilMek
HayatıMın en güzel dakikalarını yaşadığıM
O günü kafaMdan silmek
İçiM kan ağlarken başkalarınıda üzMeMek için gülMek
Ne kadar da zorMuş
Seni sevMeMeM gerekirken SENİ SEVMEK
 
Ne kadar da zorMuş
Aşkınla öyle Mutluyken
ŞiMdi kahrolMak MahvolMak...
Ne kadar da zorMuş
Ben kendiMi o büyük sona hazırlarken
O sonun şu an önüMe serildiğini anlaMak
Ne kadar da zorMuş..
Sen hep yanıMdayken sensiz olMak...


BilMiyorsun seni ne kadar çok sevdiğiMi?
BilMiyorsun senin için neler feda edebileceğiMi?
BilMiyorsun senin için nelere katlanabileceğiMi?
Ve bilMiyorsun?
Seni unutManın sevMek kadar zor olabileceğini...
 
AMa ben biliyoruM şiMdi beni sevMediğini
AMa ben biliyoruM senin için bir şey ifade etMediğiMi
AMa ben biliyoruM bütün bunlara değMediğini
Bunları bile bile
Seni hala sevMek ne kadar da zorMuş...!

Keşke söyleseydiM sana heMen
GözleriMin senden başkasını görMeyeceğini
Keşke izleseydiM biraz daha henüz canıMı yakMazken gözlerini..
Keşke bilseydiM bu aşkın bu kadar çok acı verebileceğini
Ne kadar da zorMuş bir zaManlar beni öyle Mutlu ederken
ŞiMdi böyle çok ağlatMan beni...

Uykusuz bir geceye daha
‘’Merhaba’’
güneşsiz bir sabaha daha
‘’Merhaba’’
sensiz bir güne daha
‘’Merhaba’’
ne kadar da zorMuş
birden bire herşeye deMek
‘’ELVEDA’’

Ne kadar da zorMuş ağlaMak
GülMeyi bu kadar çok hak ederken...!!!
 
Seni ilk gördüğüm gün başka kim varsa silinip gitti hayatımdan. Tatlı anılar bir yana hangi olay varsa zihnimden silindi. Yepyeni tertemiz bir başlangıçtı bu. Çıplağım karşında arınmış durumdayım. Yaşamın iki yüzlülüğünü yalancılığını ihanetlerini kalleşliklerini soyunup karşına en saf en yalın benliğimle çıktım.
 
Sana ait olanı yaşamak istiyorum ben. Aşksa aşk sevinçse sevinç hüzünse hüzün acıysa acı... Senden gelen hiçbir şey korkutmuyor beni. Sen yanımda olduktan sonra her şeye dayanabileceğimi biliyorum. Gözlerindeki derin uçurumlarda bir dağcı edasıyla gezinmek mutlu ediyor beni. Seni her gün yeniden keşfediyorum. Bu keşifte yolumu kaybetmeme imkan yok. Pusulamda rehberimde sensin. Karanlık yollarda ışığımda sensin.
 
Demet demet çiçek oluyorsun. Ben o çiçek tarlasının acemi bahçıvanı birini koklasam diğerinin hatırı kalır diye üzülüyorum. Neyse ki her gün yeniden açıyorsun. Ve ben o renk renk çiçekleri bir daha koklama şansına sahip oluyorum.
 
Ne desem de sevda mı anlatsam diye düşünüyorum. Bu güne kadar söylenmiş en güzel sevda sözcükleri bile sana duyduğum aşkı ifade edemeyecek diye korkuyorum. Dünyanın bütün dilleriyle “Seni Seviyorum” desem yetmeyecek biliyorum.
 
Bana dokunduğunda tatlı bir ürperti kaplıyor bedenimi. Hafif bir meltem nasıl gıdıklarsa insanın vücudunu öyle oluyorum işte. Ama senin dokunuşların bu dünyadan uzaklaştırıyor beni. Kendimi lacivert bir okyanusun ortasında buluyorum. İçimdeki sonsuzluk duygusu büyüyor. Hiç bitmesin istiyorum dokunuşların.
 
Nereye gidersem gideyim yanımda ***ürüyorum seni. Hiç yalnız değilim bu yüzden.Ne gecelerim sensiz geçiyor ne gündüzlerim. Yaptığım her şeyde attığım her adımda mutlaka sen de varsın.
Özlemek aşkın yaramaz çocuğu. Ben o çocuğu bile uslandırdım artık. Özlenen sensin çünkü
 
Sen benim için bu dünyada özlenmeye değer tek şeysin. Karşıma nasıl çıktığının önemi yok.Biz buna hayatın sürprizi diyelim.

Hani bir piyango bileti alır cüzdanında unutursun da haftalar sonra hatırlayıp listeye baktığında ikramiye kazandığını görür sevinirsin ya...

İşte sen benim hayatımın büyük ikramiyesi en büyük hediyesisin !

alıntı
 
Yaşamak için mecbur olduğumu bildiğim ama bana çektirdiği acı yüzünden solumak istemediğim içime her çektiğimde ciğerlerimi kavuran nefes sen değilsin. Yüzümü alev alev yakan ne kadar çabalasam da engel olamadığım gözlerimden içime dökülen gözyaşım değilsin. Nereye baksam gördüğüm neye dokunsam hissettiğim kiminle konuşsam dinlediğim “Her şeyimsin” deki gizli öznem sen değilsin. Sen benim hiçbir şeyimsin…
 
Yazdıklarımdan çok daha az
Hiç kimse misin bilmem ki nesin
Lüzumundan fazla beyaz
Sen benim hiçbir şeyimsin
Varlığın yokluğun anlaşılmaz
 
Varlığına şükrederken yok olmasını istediğim bütünüyle benim olmasını dilerken içimden söküp atmak istediğim yokluğunda özlemiyle varlığında varlığıyla beni öldüren aşkın sevdanın acının sözlüğümdeki anlamı sen değilsin. Dokunuşlarıyla yangınlara susuşlarıyla isyanlara sebep olan Yüreğime başkaldırtan içimde depremler yaratan yalnızlığıma yalnızlıklar katan varlığıma sebep olan sen değilsin. Sen benim hiçbir şeyimsin…
 
Galiba eski liman üzerindesin
Nasıl karanlığıma bir yıldız olmak
Dudaklarınla cama çizdiğin
En fazla sonbahar otellerinde
Üniversiteli bir kız uykusu bulmak
Yalnızlığı öldüresiye çirkin
Sabaha karşı öldüresiye korkak
Kulağı çabucak telefon zillerinde
 
İçimdeki gelgitlerin sebebi gelip gitmelerin değil varlığına alışırken yokluğunu yokluğuna alışırken varlığını özlediğim sen değilsin. Her gece güneşi beklerken yeni güne sebebim olan gün boyunca özlemiyle yaşama lanet okutan mutluluğum hüznüm huzurum telaşım sen değilsin. Sen benim hiçbir şeyimsin…
 
Hiçbir sevişmek yaşamışlığım
Henüz boş bir roman sahifesinde
Hiç kimse misin bilmem ki nesin
Ne çok çığlıkların silemediği
Zaten yok bir tren penceresinde
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst