Gidenlerin ardından kalanlar

Zannetme ki herşey bitti sevdiğim;
Birgün yeşerecek şu sararmış yapraklar.
Ve bundan sonra kim severse dünyada;
Seni ve beni hatırlayacaklar
 
İnan ki! Kırılmış bir ayna gibi
Paramparça kırık dökük aşkımız
Çaresizliğin ümitsizliğin türküsü
Türkülerin en içlisi en hüzünlüsü
Büyük aşkımız
 
HALA AYAKTA
acılarım yine beni bilinmez yollara ***ürüyor.Karanlıkacımasız bir oyuncak misali...oynayıp bırakılan bir kalbim var benim yorgun bitkin usanmış bindim bir alamete gidiyorum bir kıyamete seni bana sorma içimdeki isyanlara... kalbimin içinde feryatlar kopuyor duyan yok...sessiz çıglıklarım yine seni soruyor bana ama yine her zamanki cevap vazgeç gönlüm onunda aşkı yalanmış...Ben onunla sevdim sevmeyi onunla öğrendim sabrıbeklemeyi...Bir acı abidesine benzer benzer bu kalp öyle doluki bir bagırsa bir konussa dünya susar!!!.Bıktı yenildi yorgun düştü sevdalara özlemlereçaresiz bitap düştü aşklara sevdala sonu gelmeyen ıssız uçurum misali yalnızlıklara...bu küçük kalp nelerlere savaştı ne acılar...ne hüzünler...acaba kimin için?ne için? bu kadar emek çaba birşey varki hala ayakta içimdeki korkulara ragmen aşklara özlemlere...hala ayakta...
 
Aslında biten degil bitmeyen asklar acı verirler...
Aslında dibine kadar yasadigin degil doymadan kalktigin asklar ızdırap verirler...
Aslında karsindakinin suçlu olduguna degil
Kendinin suclu olduguna inandigin asklar hayati mahvederler...
Sorumlulugu karsi tarafa degil kendine de yiktigin asklar
İcini acitirlar...
Cızz ettirirler...
Askin acisi keşkelerin sayisiyla orantılıdır...
Keşkeler fazlaysa askin acısı coktur...
Keskeler yoksa artik ask da yoktur...
Aski bitirmek sucun karsi tarafta olduguna inanmaktan gecer...
Sucun karsi tarafta olduguna inanamayanlar
“keske sunu da yapsaydim” diyenler aski bitiremezler...
 
Aski bitirmis gozukseler de aciyi yok edemezler...
Aslinda biten degil bitmeyen asklar aci verirler...
“Kalbin cok onemli gordugu birini sevme arzulama ve icinde hissetme durumudur ask...”
Dibine kadar yasayip tukettigin degil doymadan kalktigin hala arzuladigin asklar izdirap verirler...
Artik ulasamazsin...
Oysa hala ulasmak istersin...
Ask ya direkten dönmüştür...
Ya da bir nebze yasanip yarim kalmistir...
 
O durumda yarim kalan ya da direkten donen sevgiliyi gormek istemez insan...
Umudu yoksa gormek istemez...
Umudu varsa yarim kalan aski takip etmeye devam eder... Kadin ve erkegin yarim kalan asklari degi------...
Kadin yarim kalan askinin bir baska kadinla mutlu olmasini hic istemez...
Onu biriyle gormek istemez... Mutluluk haberini duymak istemez...
Hele hele evlendigini hic isitmek istemez...
Aci ceker...
Aci ofkeyi biriktirir...
Intikami cagirir... Intikam nispet yapacak erkekleri buldurur...
Yarim kalan asklar ihtiras ve intikamlarla dolu egolarca yerlerde suruklenir...
Camura bulanir balcikla sivanir...
 
Erkek de yarim kalan askinin bir baskasiyla olmasini arzulamaz...
O gunlerde askin bittigini soyleyen gururu ile askin bitmedigini soyleyen duygusu arasinda huzunlu ve ofkelidir...
Yeni hayattan zevk alamaz kolay asık olamaz...
Eski hayata gidemez gururu izin vermez... Bu zamanlar erkegin en tehlikeli oldugu zamanlardir...
Ofkelidir ve ofkesi siddeti cagirir...
Kötülük etme iştahı kabarir...
 
Yarim kalan aska ya da bir baskasina...
Sevgili bir baska erkekle beraber olunca erkek yikilir ama rahatlar...
Yenilmistir...
Ama baska erkege gittigi icin de artik ask bitmistir...
Yenilgi maçın devamindan daha rahattir... Hic olmazsa onunu gorecektir...
Yeni bir hayata ve asklara gidebilecektir...
Hasta olmayan erkegin ofkesi
Kadin hayatina bir baska erkegin girmesiyle sonlanir...
 
Kadinin ofkesi ise cok daha iyisi bulunmadikca her daim surecektir...
Bazen katlanarak ve aci intikamlar alarak...
 
Oysa askin bir zamanlar yarim kalmasinin esas nedeni
sucun ve sorumlulugun kisinin kendisinde olduguna inanmasindadir...
“Keske”lerin coklugundadir...
 
Zaman yarım kalan aşka soylenen “keşke”leri
“kahpe”ye cevirir...
En acısı da budur !!
 
Satırlarımı son kez yüreğine eğip sana yazıyorum. Yoksun işte. Cümlelerim bile değişti sensizliğin vurgun saatlerinde. Herşey anlamsız herşey kapkaranlık. Seninle gülümseyen satırlarım bak şimdi yokluğunda karamsarılığa büründü "Hayatımın hiç bir karesinde sevgi olmamıştı. Sevgi zannetmiştim yalanları umut zannetmiştim karanlıkları. Hep severken terkedildim hep gülümserken acıya yenildim. Belki de sevilmeyi haketmedim ben. Belki de hiçbir zaman sevginin sofrasında gülüşlerimle nefes alamayacağım."
 
Sensizliğin vurduğu dalgaların arasında ılık nefesini bekliyorum. Telefonlarım hala sessiz yüreğim ise sensiz. Bıraktığın yerdeyim. Çok mu senden istediklerim ? Çok mu seni uzaklarda bekleyip bir yudum nefesini beklemelerim çok mu ? Haklısın. Ben sevgiyi hiç haketmedim..Hiçbir zaman da haketmeyeceğim.
 
Şimdi bu yazıyı okuyupta çok karamsarsın deme bana. Sensizlikte çektiğim acıları bilemezsin. Sanma senin yokluğundan kanayan yaralarımın sancı değil çektiklerim. Dört duvar yalnızlığı arasında nefes alan yüreğimin çığlıklarıdır hissediklerim. Hani senin düşlerinde gökyüzüne kanatlanmayı öğretecektin bana ? Hani gözlerimin renginden gökyüzünü " mutluluğa " boyamayı öğretecektin ? Şimdi yalnızlığa demlenmiş yokluğunla başbaşayım. Sevgiyi haketmeyen yüreğimle sesinden gelecek ılık rüzgarları bekliyorum odamda. Yokluğun kanıyor içimde yetimliğin ağlıyor gözbebeklerimde....
 
Birkaç gün sonra doğum günüm. Haklısın dünyanın en mutlu insanı benim. Yanılıyorsun dört duvar yalnızlığında üşüyorum. Artık dışarıya bile çıkmıyor. Herşey seni hatırlatıyor. Dört duvar yalnızlığında yokluğunu soluyorum. Çok mu istediklerim senden ? Çok mu sana dair beklentilerim....?
 
Düşlerinde ellerini tutmaktan öte ne istedim senden. Karanlıklarıma bir avuç güneşinle gelmeni gecenin avuçlarında uyumaktansa avuç içlerinin arasına kıvrılıp bir cocuk gibi senin yanında gülümsemeyi istedim hep. Gelmeyeceğini bile bile bir yudum sevgini diledim. Çok mu istediklerim ? Artık kelimeler anlamsız çaresizliğim ise yapayalnız. Şimdi beni bıraktığın yerde hala seni bekliyorum. Çok şey istemiyorum senden. Yüreğime yüreğinle dokunmak ılık nefesinden düşüp gülüşlerinden avuçlarına yuvarlanmak..Sadece gözlerinde demlenmiş umutları sesinden duymak kirpiklerinde ıslanmış gözyaşlarınla kanayan yokluğunu yıkamak. Söyle hadi senden istediklerim çok mu sevgili ?
 
Senden hiçbir zaman yollarıma serilecek bir ömür istemedim. Ya da duygularıma sunulacak bir beden diledim senden. Asla senin yüreğinde bir yudum sevgi damlası istedim. Dilinde ıslanan bir kelime iki dudağından havaya kanatlanmış bir nefes olmayı diledim ben. Biliyorum hiçbir zaman ellerimiz birbirini tutmayacak. Yüreklerimiz hep hasretin avuçlarında " imkansızlığı " yaşayacak. Lakin karanlıkların içindeyim. Ne olur nefesinden bir yudum " hayat "yolla. Seni soluyayım havayı solur gibi. Zifiri gecenin içinde kaybolmak üzereyim. Yokluğun kanarken ne olur bir avuç güneşinle karanlıklarıma gel. Karanlıkların içinde sonbaharda solan bir yaprak gibi düşmek istemiyorum kuru toprağa. Anla sevgili; gözlerinde saklı aydınlığına ihtiyacım var benim..
 
Eğer gelmeyeceksen sevgili ; bırak tövbeleri yarım kalmış günahlarını ser bedenime. Sevgiyi haketmeyen kalbim bari bir işe yarayıp küllerimden yalnızlık gülleri yeşersin yalnızlığın gölgelerinde. Bir yudum sevginle düşlerime gelmeyeceksen; bırak ta sensizliğin içinde avuç içlerinden kanatlanayım sonsuzluğun satırlarına. Bir avuç güneşinle karanlıklarımı ezmeyeceksen; bırak dilinde ıslanacak son dua gözbebeklerinde akan son damla olup toprağa ben sarılayım. Ben ellerimi uzattım yüreğine; nefesinden ya yokluğunu yolla yalnızlığa sarılayım ya da gözlerini yolla delice yüreğine soluyayım..
" Karanlıklarıma yokluğunun hançerinin düşmesine izin verme; gözlerinde saklı bir avuç güneşle gel yalnızlığın gölgelerine.
 
eğer Birgün Kalbi Sevgiyle Dolu
Liseli Bir Kiz Görürsen
Beni Hatirla...
Eğer Gözleri Buğulu Başi Yerdeyse
Beni Hatirla...
Yanindan Geçip Giderse Dur Ve Bak
Oda Benim Gibi Köşede Ağliyorsa
Beni Hatirla...
Hatirla Yillar Sonra Beni
Bu Güzel Arkadaşliğimizi
Benibeni Hatirla....
 
sabah kalktığımda ilk sen geliyorsun aklıma sessizce adını ve seni sevdiğimi fısıldayıp gülümsüyorum seninde beni sevdiğini düşünerek başlıyorum güne bazen ağlarken anıyorum adını bazen gülerken hissediyorumbeni düşündüğünü bazen kilometrelerce uzakta olman daha da bağlıyor seni bana her adını hatırlayışımda gözlerin geliyor aklıma ve gülümsüyorum.....
 
Geri
Üst