Gidenlerin ardından kalanlar

AŞK DEDİĞİN KARŞILIKSIZ OLMALI
Ne zaman ta derinden sevsem bir kadını
Ezilmeli yeni açmış gülleri kalbimin
En güçlü zehir olmalı aşk dediğin
Alkol gibi damarlarıma yürümeli
Sarmalı her yanımı gece olunca
İçimde bir çıbancasına büyümeli
İnsan sevince her gün bir kez ölmeli
Her gün bir başka yerine saplanmalı o kurşun
Yollara düşmeli perişan deli divane
Erimeli potasında o garip var oluşun
Artık uzakbir anıdır huzur ve sükun
O büyük yangın başlamışsa yürekte
Bir gün gelir de bu çaresizliğin
Aranır bütün tesellisi ölmekte
O yerde sevilmek de yalan sevmekte
Nereye baksan dizboyu karanlık
Boşuna bir ışık arama göklerde
Her şeyinle aşkın içindesin artık
Böyle gitgide derinlere çeker o bataklık
Orada ölümsüz olur nice kara sevdalı
Sevmek hiç sevilmeden; korkunç güzel
Aşk dediğin karşılıksız olmalı ..

Aşk hak edenin olmalı...
Yalanıriyayınankörlüğüiki yüzlülüğü
ruhta şeytana satabilecek her şeyi
ipe çekmeli......
Herkes yalanda buluşuyorsa
bir başına çekip dağlara çıkacak
kadar yürekli olmalı....
Şu üç günlük hayatı efeler gibi
dik onurlu alnı açık yaşamalı....
Can denen emanet mücevheri
günü geldiğinde değerinden düşürmeden
sahibine teslim edebilmeli...
YOKSA!!! ölümden korkuyormusunuz ???

belki buğulu...
lokmalar mı acı?
bilemem...
hepsi düğüm düğüm boğazıma dizili...
zindanlara mühürler vurmuş aşk tüm kapılar kapalı...
giripte uzanmak istediğim hangi yürek varsa hepsi yaralı...
kimisi mazisine küskün kimi de içten içe acılı...

Neden olmadı ????
Belkide şanslı değilim
çareler tükendiğinde aradım... yoktu bir kapı aralığı..
eğer bir demden sığabilseydi yüreğim
belkide olmayacaktı bu kadar ağrılı
iniltilerle fısıldayan sessiz nidalarımın bu çığlığı
benim kulaklarım dayanamazken nedir senin bu yüreğinin sağırlığı?
ağlamaya özenmek neymiş? sanki saplamak tene bıçağı
özlem işte o! işte o tenin cektiği acı
ellerim tirek ama gönlüm aç gözüm karalı
çok değil yeterdi bana bir parça da olsa mutluluğun kırıntıları....

çok üşüdüğümü hissettim
evet! evet çok üşüdüm...
çok değil be tipi yüreklim! çok değil...
senden istediğim damla kadar vefaydı
çok özlemişti belliki yüreğim mutluluğu
belkide bu günlerde gülmek için bir nedenin yokluğu...
şimdi;
bir parça mutluluk alabilir miyim…?
yanlış anlamayın
parası neyse öderim
canımda olsa karşılığı...

bir avuç su olsam
senin yüzünde son bulsam
tenine değsem
ellerini ıslatsam
ben seni hisserim
ya sen ....
sen beni ancak sönen sigaranda
biten kadehinde
kapanan lambada düşünürsün
bitmeyen yanlızlığında
bense her gün tenide bir avuç suyum oysa.....
bi hissedebilsen beni.......

adını kahrettiğim gecelere yazdım
sonsuzluga resmini çizdim
bir çift güvercine umut bağladım
BARIŞ koydum adını
sana yolladım
gelecekler biliyorum
o gün anlayacaksın beni
ne kadar özlendiğini
sensizlik kara
sensizlik acı
sensizlik bensizlik...
öyle yalnızım kiii
uçmadılar mı daha sana doğru
gelmediler miii
nerdesinnnnn
barışmak mı zor
kör olmamak mı
ben aynı durakta bekliyorum seni
yine gece yolcusu .........

kelimeler boğazıma düğümlendi yine
kederimi unuttum onu görünce
bir başınaıssız bir köşede
ağlıyor içli içli bir kadın
çektiği ACILAR vurmuş yüzüne
belli ki terkedilmiş sesizce
sokulup teselli etsem mi gizlice
yapamadım...
korktum yanlış anlar diye
ACI çeken anlar ACISI olanı
ACI bakışlıyüzüyse ACIMSI renkte
içim parçalandı haline
ACI ACI ağlıyor kadın
bu yağmurlu günde
o yaş kaldırımda
öylece bir köşede....

bana sadık kalsın diye
bir köpek aldım kendime
terk edip gitmesin beni
sen gibi diye
bir kulube yaptırdım
içine resimlerimi koydum
ama bağlayamadım onu
bekledim ...
kendi girsin yuvasına
bana bakarak uyusun istedim
bir gün baktım
oda gitti
ben yine yalnız kaldım
kulubemde senin resimlerinle

BENİ KAÇ HARFLE SEVDİN ::...
Sölesene beni kaç harfle sewdin?
Hani anlat desem içindeki sewgiyi; ilk kelimenden sonra kaç dakika sürer?
Zamanı ellerimle yakasından tutup hawaya kaldırsam ne kadar anlatırdın?
Hadi anlatsana beni kaç harf sewdin?

Oyuna mı geldin sewgili?
Kandırdım seni az önce..
ßana olan sewgin kaç harf diye sordum sende bana anlatmaya başladın...
Cümlelerle kelimeleri süsleyerek anlatmak yeterli oldu.
Demek sadece '' SENİ SEWİYORUM '' da özetim..
Oysa bana yaşadığımızı sandığım bu büyük aşkı tarif edememen lazımdı..
Ağzından hiç bir kelime çıkmamalıydı..
Düğümlenmeliydi ses tellerin ellerin titremeli awuçların terlemeliydi..
ßocalamalıydın...
Her anlatmaya kalktığında saçmalayıp örneklerle izah etmeye çalışmalıydın...
ßaşaramamalıydın...
Anlamını bilecek kadar bir aşk bize yakışmazdı oysa..
ßak sokaklara hep onlarla dolu.
€llerinden tutabildiğin bir aşk bu sendeki..
ßana olan sewgini özetleyememeliydin sewgili.
Özetlenecek bir aşk sadece kitaplara konu...
Yazılabilecek kadar basit bir aşkı ben bir damla gözyaşıyla anlatırdım sana...

ßana benim sorumu sorma sewgili..
'' Peki sen anlat o zaman. '' deme bana..!
ßeni sadece 16 harf sewen birisine ben ne anlatayım?..

bir bahçe düşün
bir tarafı yaz bir tarafı kış olsun
bir yanda baharrr göz kırpsın
şımarık şımarık..
ve hüzünlü sonbahar olsun
senle ben tam ortasında mevsimlerin
yaza neşemizi gömdük birken bin olsun diye
açmadı tüm gülüşlerimiz kurudu..
yaz güneşi yaktıı
şimdi suskun suskun bakıyoruz birbirimize
kışa yanlızlığı gömdükk..
yanlızlık bizden uzak dursun diye..
bütün bulutlar üzerine yagdı
öyle büyüdü ki
yer kalmadı bahçede
son bir ümitle
bahara umutlarımızı gömdük
herşey son bulsun tekrar mutlu olalım diye...
çiçek açmışken kırıldı dalı
küstü bir daha açmadı..
elimizde bir güz kaldı
hiçbirşey gömmeden bekledikk ...
yapraklarını döküyordu güz
güneş bir var bir yok gökyüzünde
üzgün bir bulut yağıyordu üstümüze
birden rüzgar çıktı
dağılan saçlarımı toplamak istedim..
veeeee..
bıraktım elini..
seni benden uzaklara ***ürdüü
artık sen yoktunn...
ben ise
yanlızlık içinde umutsuz
ve sevgisiz kaldımm
yeniden bir bahçe yapacagımm ..
ama bu kez..
sadece kendimi gömeceğim ebediyete..

sen yoksun.......
ellerin beni sarmadan
uyuyamam ki...
çok özledim ellerini
sen beni hiç özlemedin mi?
uyandığımda ilk gördüğümdün
şimdiyse karşımda
koca bir duvarla
merhaba diyorumm güne
sanki yanımdaymışsın gibi
sol yanıma bakıyorumm
her sabah ...
sen gittiinn
sensizliğin öldürüyor beni
yavaşşş yavaşşşş...
çok özledim ben seniii...

bir ömür diye başladık seninle
elele.....
nefesim dediğimdin
bir an olmasan yanımda
güdüzleri bile korkardım sensiz
atarken imzayı
ömrünü örmüştüm hayatıma
ilmek ilmek sevgi
ilmek ilmek seni işledim kaderime
birden büyü bozuldu
tükenmeye başladık
zamannn bizi eritirken
sende eridin başka kollarda
ben bitmişim sende
bir çerçeveye sığdırdım şimdi seni
tam karşımda
ben beyazlar içinde
seninle elele

bilineneden bilinmeyene mi yol alsam
bapırsam çağırsam aynadaki bene
köpürsem
kafamın tası atsaaynayı yumruklasam
kanasa elim
kan yumruğumdan süzülüp kollarımdan damlasa
beyaz gömleğim al al olsa
kendini dövebiliyormuş insan
dövülmekten iyidir kendini dövmek...
ya ölmek nasıl bir duygu
nefes almamak
o hergün geçtiğin caddede ayakkabı aşındırmamak
otobüste tanıdık bir simaya rastlamamak
nasıl bir duygu acaba var olmamak
cağırsamda Azrailemi sorsam
yoksa dövmek yerine canımımı alsam ....

senden uzak seni yaşamak çok zor
rüyalarımda görüyorum diye yatmaktan bıktım
dağınık yatağımda uyumaya çalışıyorum yine
kıvranıp duruyorum kurşun yarası almış edasında
istanbul uzakçok uzak bana
neden o kadar uzaksın ki ?
neden istanbul bana uzak
maviliğinde unuttum gözlerini
denizi unuttum...rıhtımdaki kokoreççiyi
sevmezdim oysaki kokoreci
sen sevdin diye mübtelası olunmaz ki...

Aykırı vakitlerde gel yanıma
Marmaranın kıyısından
Dağların suskunluğundan
Yeni bir yarınla
Yarınsız her bugünün sabahından
Dokun sessizce suskunluğuma
Ve makyajı bırak aynalarda
Hüznü bırak
Tarifinde aşk'a
Yürek bulduğunda
Sonra
Gölgeni duvarlara boyadığında...

Sen; suskun bakışlarının ardında gizlerken kimliğini
Ben; ihanetini hazmetmeye çalışıyordum kendimce
Sen; En ücra cehennem köşelerinde aldatırken beni
Ben; aşkımı doğuruyordum gülistan bahçelerinde sessizce...

Suçlu susuşunun ardından münasebetsiz tutanaklar geldi ellerime
Birde senin yalanların
Takvim yapraklarına ve gözlerine bakarak söylüyorum
Benim yerim değilmiş senin yanın.
Sen miydin sevecek olduğum?
Soyunmaya hazırlanırken masum sevgine
Sahibi olamadığım yüreğinle mi aldattın beni
yoksa... Bedeninle mi?
Söyle!

Şimdi acılarımı doğuruyorum en dip cehennem köşelerinde
Feryat figan Cehennem Çığlıkları atarken
Tutuşuyor ellerimde bitirdiklerin.
Her tarafım Kan Revan
Yüzüm gözüm görünmüyor acıdan
Yokluk içinde her yanım
Bedel ödüyorum
Bilmem ne kadar umrunda....

çizili sınırlar
göz teması yasak
kokun sinmişse buralara
bana günlerce nefes almak yasak
gidilen yolun sonunda
varılan nokta başlangıça çok uzak
kelimeler dizilisüslü ardı ardına
şiir ufuk çizgisinde göründü bak
sana kalmış okumak yada seyredalmak....

sen şimdi sana tutkumdan yazıyorum sanarsın bu şiirleri
nerden bileceksin ki yazmadan edemediğimi
ardı ardına sıralamadan tutmayı denedim
olmadı...nemaeler ağzımdan burnumdan geldi
sen şimdi tüm bu şiirleri kendine mal edersin
nerden bileceksin aslında sana değil yazmaya tutkun olduğumu
yüreğimin derinliklerinde gelen bu sesi
sana itaf edeceğimi mi zannettin
sakın evet deme...ben ancak buna gülerim
aslında seni değil şiirleri sevdim...