Hani yüreğinden şiirler coşar..
Gözlerinde ayışığı yakamozları saçlarına yıldızlar dolanmış...
Dudaklarında ılık bir nefes hazzı bırakmış gecenin esintisi...
Teninde bahar kokusu...
Yüreğinde kor alevlerin yangısı..
Hayattır umuttur içindeki çırpınışlar ama
yaşanmamış yıllara dair kalp ağrılarını yine de duyarsın..
Gülünce gözlerinin içi gülerdi ışık ışık ama şimdi hüzün siyahı..
Çaresizliğe isyankar duyguları tutmak ister de tutamazsın..
Anlatmak ister sığdıramazsın cümlelere..
Fırtınalar kopar yüreğinde durduramazsın..
Bir şafağın kızıllığında kalmışken
hıçkırıklar düğümlenir içinde gözlerine yaş dolar da
ağlayamazsın.
Uzaklara açıklara varmak ulaşmak arzu edersin..
Yaklaştıkça uzaklaşır ya bazen herşey..
Özlemeyi de özlersin..
Dokunsan yüreğime yaşam..
El değmeden incitmeden ve gözlerim buğulanmadan..
Ben çoktan vazgeçmişken hayallerimden
Sen benden vazgeçmesen...
diye düşünürken
Hani herşeyindim
ben senin
hani kor dudaklındım.
Hani karlarda açan çiçektim
vazgeçilmezdim.
gibi bir şarkı sözleri duyumsarsın...
Sonra..
Bazen mucizelere inanmak geçse de içinden..
Sanışlar Aldanışlar ve Gerçekleri bilir
Artık Peri masallarına da inanmazsın..
Yaşamak.. Belki de bu mudur...
Yine de herşeye rağmen
tuhaf bir cümle kurarsın durduk yerde ;
" Birgün geleceğim.. İmkansızım olsanda..! "
Nereye...?
Bilemezsin...
Ama
Yaşama tutuklu yüreğin özgürlüğe kanatlanır birden..
Maviliğe bir kuş firar eder içinden...
Ve
Artık Bilirsin...
