Gidenlerin ardından kalanlar

Yoruldum ıssızlığında… Dağıldım..!Hadi durma..
Bir demet yalnızlığı özenle dök yollarıma
Tarihsiz olsun ağrı kesici olarak sunduğun cümlelerin.
Gecelerim alışık değil pek ansızın vuran şiddetli sancılara. Hatalı birkaç matematik problemi koy önüme Senden kalan tenhalığıma çözümsüzdü ninnisini dillendireyim. Uykusuz kalınca huysuzluğu çok yormakta benliğimi…
Tutunabileceğim bir tutam bakış bırak bir de gözlerime
Yürümeyi henüz öğrenemedi yüreğim ayağına dolanan ketum kırgınlıkla.
Edebiyatı zorunlu kılma …

Hüzzam güfteleri söyleyip toprağımı eşelemesin sesin.
Yaşam iksiri su olmasın katilim.
Bilirsin kaktüsler fazla su verilirse ölür” yar”im..!
Hadi..!“Kal”nöbetlerine tutsak etmeyeceğim bizi… Ruhuma mülteci kramplar örmeden Git..! Zehirli doğan günler sevdamın bakiyesi ömrüme...Tek taraflı görülüp biten sevda davasının hükmünü giydim

Kendime sürgünüm…Bir cümleyim cümlenden virgülle ayrılmışSayfalarımın kimsesiz çocukları harflerle büyüyen.
Kör mayınlar döşeli ruhumun her zerresinde.“Sus”lar döküyorum nehir yataklarına.
Senli her nokta omuzlarımda uykuya dalarken
Gözlerime düştü beklenen...Yalnızlık…!Noktalanmış sevdaların uğradığı ilk istasyon
Durdursan da zamanı dönmez ki giden diyen
Artık gecenin yanağına konan hüzün
Bir damla gözyaşıyla avuçlara bırakılan hasret
Fecir vakitlerinin eteklerine dökülen sitemler var...
Firak kan kusar ehven bir gecenin kızıllığında
Kolay değil sükutun içinde feryat gizlemek
Damlaları hıç/kırık/sız/ taşıyabilmek gözlerde...
Sevda zamanında sevda diyen aklımı
Yüreğime düşürüp...
Takvim yapraklarını tarihsiz kılana kadar
Kederli leylak kokan ıslak sokaklarımda kahrolma nöbetindeyim
Susma faslındayım...

Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da gider
bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında
yanlış adresteydik'kimliksizdik' belki
sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar
biz mi yanlızdık durmadan yağmur yağardı
üşür müydük nar çiçekleri ürpeririken

gidersen kim sular fesleğenleri
kuşlar nereye sığınır akşam olunca

sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu
sustuğun yerde birşeyler kırılıyor
bekleyiş diyorum caddelere dalıp gidiyorsun
adını yazıyorum bütün otobüs duraklarına
öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor
bir de seni ekliyorum susuşlarıma

selamsız saygısız yürüyelim sokakları
belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar
geriye mapushaneler kalır paslı soğuklar
adını bilmediğimiz dostlar kalır yalnız
yüreğimize alırız onları ısıtırız
gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam

gidersen kar yağar avuçlarıma
bir ceylan sessizliği olur burada aşklar

fiyakalı ışıklar yanıyor reklam panolarında
durmadan çoğalıyor faili meçhul cinayetler
ve ölü kuşlar satılıyor bütün çiçekçilerde
menekşeler nergisler yerine kuş ölüleri
bir su sesi bir fesleğen kokusu şimdi uzak
yangınları anımsatıyor genç ölülere artık

bulvar kahvelerinde arabesk bir duman
sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere
bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun
isyan olur milyon kere hiç bilmez miyim
sokul yanıma sen ellerin sımsıcak kalsın
devriyeler basıyor karartılmış evleri yine

gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür
bir tufan olurum sustuğun her yerde

Bir adın kalmalı geriye
Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
Aynaların ardında sır
Yalnızlığın peşinde kuvvet
Evet nihayet bir adın kalmalı geriye
Birde o kahreden gurbet
Sen say ki ben hiç ağlamadım
Hiç ateşe tutmadım yüreğimi
Geceleri koynuma almadım ihaneti
Hele nihavend hele buse hiç geçmedi aklımdan
Ve hiç gitmedi bir topak kan gibi adın
İçimin nehirlerinden
Evet yangın
Evet salaş yalvarmanın korkusunda talan
Evet kaybetmenin o zehirli buğusu
Evet isyan
evet kahrolmuş sayfaların arasında adın
Sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı
Bu sevda biraz nadan
Biraz da hıçkırık tadı
Pencere önü menekşelerinde her akşam
Dağlar sonra oynadı yerinden
Ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca
Sen say ki yerin dibine geçti geçmeyesi sevdam
Ve ben seni sevdiğim zaman bu şehre yağmurlar yağdı
Yani ben seni sevdiğim zaman
Ayrılık kurşun kadar ağır gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın
Yine de
Bir adın kalmalı geriye
Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
Aynaların ardında sır
Yalnızlığın peşinde kuvvet
Evet nihayet bir adın kalmalı geriye
bir de o kahreden gurbet
beni affet
kaybetmek için erken
sevmek için çok geç

Kokun rüzgara dolar eser de
Sarar sensizlik her nefeste
Bilirim gün gelir yaşanır seninle
Bu kadar severken bitemez ki böyle


Kokun hala içimde her rüzgar esişinde daha da bir doluyorsun içime. Sensiz kaldım işte sensizlik sarıyor beni her nefeste. Sensizlik bu alışmam gereken ve alışacağım alışmak zorunda olduğum. Hayalimde senle yaşanacak çok güzel günler var diyordum artık onlarda yok.
Biz çok zamansız ayrı düştük bir birimizden bu kadar çok severken bu kadar yakınken mutluluğa bitti işte. Bitmemesi gereken bir aşktı bizimkisi.
Öğrendim bazen sevmek hiçbir şeye yetmiyormuş derlerdi bana çok saçma gelirdi bu cümle şimdi ben bunları yaşıyorum senden uzakta senle.


Bilirim gün gelir yaşanır seninle
Bu kadar severken biz yenilmeyiz
Hiç kimseye hiçbir seye
Olmuyor bir tanem olmuyor


Ben seninle yaşıyorum bu aşkı ama sensiz. Nasıl tek kişilik yaşanır deme bu aşk ben yaşıyorum.
Hiç kimseye anlatamadım bunu sensiz olmadığını sensiz yapamadığımı kimseler dinlemedi canımdan saydıklarım bile görmüyorlar şimdi benim halimi.
Olmuyor senden uzakta sensiz yapamıyorum artık bitsin istiyorum boğulmalarım çığlıklarım ama bitmeyecek.


Yüreğinden uzaklarda çaresiz
Sen canımın parçası alnımın yazısı
Yoksun nasıl yaşarım ben sensiz


Yüreğinden uzaklardayım ama yüreğimdensin sen benim canımdan bir paraca içimde yaşayan diğer yanımsın.
Sen yoksun söyle ben ne yapayım.
Bizim şarkı sözlerimızın altına bunları yazmayacaktım ben ama bunlar düştü bizim aşkımıza.
Ben şimdi istemediğim bir hayatın kucağına adım adım gidiyorum bilmiyorum şimdi sen hangi yüreğe dokunuyorsun hangi elleri tutuyorsun hangi göz gözlerine değiyor
bil ki yüreğinden uzaktayım ama yüreğimdesin ve senin yerin yüreğim…

Belkide başladığı yerde dizginlemek gerek bazen
Yada korkmadan söyleyebilsek içimizdekileri
Şimdi ben sus oldum sen sustun
Ben hayal idim sen gerçek oldun
Belkide başladığı yerde söylemek gerek bazen
Özlediğini anlatmalı insan
İnandırmalı karşısındakini
Büyük bir inzivaya çekilmek olmamalı sevgi
Şimdi ben sus diyorum sen susuyorsun
Ben gitmeliyim diyorum gidemiyorum

Kimsenin yokluğu bu kadar korkutmazdı beni..
Kendimi zor günlerin adamı görürdüm yahiçbir güçlüğün beni bırak yıkmayı sendeletmeyeceğini bile düşünürdüm..


Oysa şimdi yarımım ve sen böylesine uzakken bendenhiçbir zaman tam olamayacağımı da biliyorum..


Tasalanma diyeceksin tasalanmayayım ama kendime bakıyorum da birkaç umut kırıtısı dışında hiçbir şey göremiyorum..


Nerede olduğunu bilmek ya da döneceğin umuduyla yaşamak da kandırmıyor beni..


Her sabaha sensiz uyanmaktanher günün sensiz geçmesinden korkuyorum artık..
Bu yüzden uyanmak istemiyorum uyuduğum uykuları..


Ve geceler ne yıldızları görüyorum ne gece sesini duyabiliyorum..
Saniyelerin ne kadar uzun olduğunu görüp şaşırıyorum..


Bildiğim bütün hasret şarkı sözlerilarını art arda ekleyip söylüyorum..
Sesimi kendim bile duymuyorum..


Senden bir iz göreceğim diye sokaklara çıkmıyorum artık..
Bu kentin her yerinde sen varsın biliyorum..


Yaşamaksa yaşıyorum elbette. Şairin dediği gibi..
Senden uzak olduktan sonra nerede olsa yaşıyor insan..


Bu yarım yüreğin diğer yarısı..

Lütfen yok olma..

Derimi ve küskünlüğümü sıyır. Çünkü hayat kurban arar.
Çekirgenin üçüncü sıçrayışı...
Acı büyükse bu bana yakışır.
Ama sıradansın ama vasatsın ama elveda.
Baksana: Sana hiç gözyaşı hediye edildi mi?
Mektuplarını sen yazmadan önce okudum ve sana gözyaşlarımı hediye etmeye karar verdim.
Al avucuna doldur yüzündeki kabukları soy; kırmızının sızısını gör. Sokakta birine rastlayana kadar git.
Ve ve ve asla geri dönme.
Ama merak ediyorum: Sana hiç aşık olundu mu?

Onca hatıradan
Onca anıdan sonra
Dönemez misin bana
Tutamaz mısın elimi
Gülemez misin yüzüme
Saramazmısın belimi
Fısıldayamaz mısın aşk dolu sözcükleri kulağıma
Peki ya güzel günlerin hatrına ??

. . .

Peki öyleyse...
Sende kendine iyi bak.~

Hiç olmadığım kadar kararsızım son zamanlarda
Seni unutmaya çalışmanın getirisi olsa gerek.
Bazen bir bakıyorum içimi acıtmıyorsun artık
Sonra biraz zaman geçiyor gene kalbimde aşkın.
Dönüp dolaştığım yollar hep sana çıkıyor
Yazdığım her kelime bana seni anlatıyor.
An geliyor nefret edip siliyorum anılarımızı
An geliyor kıyamıyorum hatırlıyorum yaşadıklarımızı...
Bir yandan seni içimden atmaya çabalarken
Diğer yandan kafamı karıştırıyor son sözlerin.
Biliyorum ne kadar beklesem de gelmeyeceksin
Yine de umut seni sevmeyi bırakamayışımın sebebi...

Belki de herşey düzelecek ve yoluma devam edeceğim
Bir senden vazgeçip bir tekrar sevmesem...

Gelip geçici mutluluklar tanıdım
Hepsi sevdirdi kendini bana
Ama en sonunda biri bile kalmadı içimde.
Acı stres üzüntü yaşadım
Kimi zaman her gece sinirden ağladım
...Yanlış yaptım yıprandım
Ama bak toparlandım
Şimdi hissetmiyorum birini bile.

Şimdi yeni hüzünler var karşımda
Yeni gülümsemeler yeni hıçkırıklar.
Kimi zaman iyi kimi zaman kötü hayat bana
Ben gene de her haliyle seviyorum yaşamayı.
Çünkü biliyorum ki yüzümdeki tebessüm de silinecek
Gözyaşlarım kuruyacak kalbimin sızısı dinecek
En büyük aşkım bile unutturacak kendini bir gün
Yaşadığım en güzel an bile çıkıverecek aklımdan

Biliyorum ki
Ne acı kalıcıdır ne sevinç.

Unutsam diyorum bende çığlık çığlığa
yüreğime içime dışıma ..
Sözüm geçmiyor;
hüküm giymişler senden yana
kussam bütün cesaretimle içimdekileri
yangınım olsa
korum olsa ..
Fayım ve asırlar boyu dinmeyen volkanım olsa ..

Sonra; yerle bir olsa dünyam
afeti yaşasa içim dışım neyim varsa
ve neyin yoksa ..

vursam kıyılarına vurgun yemiş bir gemi misali
ağır yaralı bir başına
tek sığınağım olsan; dalgalarınla okşasan saçımın her telini !
Ana kucağı gibi
Yâr koksan buram buram !

Aşk intikam kokan çiçek ..
Sessizce simsiyah solar gider .
Kalbimde külleri acıtır yanarkeen .
Veda çeker kürekleri agır ağır uzaklara ..
..
Söner nefes verir gibi aşşk ..
Yürür hasret dolu vagonları .
Yanar orman olmuş yalnız kalpler ..
Unutulurmus

Sadece Susmak İstiyorum... Yalan İnsanları Kaale Almadan... SAhte Yüzleri Görmeden...Haklıyken Haksız Gözüksem Bile Kendimi Savunmadan... HUZUR Bulmak İstiyorum Gözlerimi Kapayıp Kimseyi Anmadan... Sessizliği Dinlemek İstiyorumm Yüzüme Gülüp Arkamdan Konuşulanları Duymadan...

Eğer bir yolun varsa gidilecek sona bırakma... bir sözün varsa dilden yüreğe hiç susma... görmen gerekiyorsa birini git yanına... okşaman gereken bir yürek varsa esirgeme elini... hayat çok zalim... an gelir... elini... gözünü... yolunu... yüreğini alır senden... o zaman istesende dokunamaz... göremez... gidemez... söyleyemez olursun.

Noktayla dolu seni sevmek...
sonsuzluga uzanıyor seninle her cümlem.
Duruyokduragı yokne nokta ne virgül Şüphe edemeyecegim tek sey askımtümsoru işaretleri anlamsız.
Büyük harfle baslar adın ve öyle biter...Özelisim oldugun icin degilbana özel oldugun icin.Hayatıma attıgım engüzel baslıksın
bana her gelişin sat...ır bası;gözüme her degişin ünlem!
bir benden gidişin nokta olur.O da zaten son nokta.

İlk Görüşte Aşka İnanırım Çünkü Bilenler Bilir
İkinci Görüş Hiç Olmayabilir

Gelecek zamanları sanki geçmiş zamanmış gibi yaşanmış sayıp gözden çıkarırken Ya da geçmiş zamanları sanki gelecek zamanmış gibi özlemle beklerken Kendimi zamanın hakimi sanmıştım. Oysa sadece yerimde saymışım
Simdi sana soyluyorum gecmis gelecekden izin cikdi

Beni terk edebiLirsin

Nefes almak bile zor geliyor bazen insana.
İhtiyacın olduğunda kimse kalmıyor etrafında.
Pembe arkadaşlıklar yok oluyor karanlıkta.
Acı çekmeye de alışıyorsun zamanla…
Bir süre sonra anlıyorsun çocuk olmadığını.
Kaldırabiliyorsun artık yüreğinin ağırlığını.
Geçmişin katili olup yeni umutlar doğurmayı
Öğreniyorsun zamanlahayat olgunlaştırıyor insanı.
Kötü anları çabuk atlatıp gözyaşını silmeyi
Zor da olsa sorumluluk üstlenmeyi
Karanlıkta dışarı çıkıp yağmurda yürümeyi
Seviyorsun zamanla daha çok istiyorsun büyümeyi.
Zaman geçiyor arıyorsun içindeki saflığı…
Yalnızlık acı veriyor kalbinde yaşanmayanların pişmanlığı
Eskiye dönüp sahip olduğun masum inancını
Kazanmayı arzuluyorsun sıfırlıyorsun hayatını.