Bunca Zaman

Manzaralar hüzünlü insanlar ağlamaklı
 
Bir akşam getir bana, gizlice ve en saklı
 
  • Saatleri birer birer dudaklarında sun
 
Duymak nedir bilir misin?
 
Duymak, ama anlatamamak
 
‘Seviyorum’ diyememek
 
  • Yani ölümü yaşamak nedir bilir misin?
 
Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibi
 
Akıtır taşa, toprağa kanımı
 
perişan hayallerimin başladığı yerde,
 
  • sana sesleniyorum, duyuyor musun?
 
beyaz güller açtı bahçelerde , sevdiğin..
 
ya o karanfil , baygın kokulu çiçek.
 
gel yalnızlık bahçeme beyazlar giyin,
 
  • anladımki bu ömür sensiz geçmeyecek.
 
yalnız sen varsın beyaz gülüm,
 
evde bahçede ve sokakta,
 
bir eylül akşamı gördüğüm ,
 
  • o beyaz hayalsin uzakta..
 
yeter.. gel artık yeter..
 
Geri
Üst