∞ Aşk sevdiğin kişiyi herkesleştiriyor z α m α n l α

Beni en güzel yerimde terkeden
İllede olmaz diyen sendin ela gözlüm

İsterdimki herşey güzel olsun
Bir bahar misali yapraklar solsun
Gözlerinin edası heryerde olsun
Benide ogözlerde istemezmiydin
Ela gözlümmmm

Bu ilk değil sonda olmayacak
Her yeni gün bana hazan olacak
Elbet bu ömrüm bir gün son bulacak
O gün bayramın olsun ela gözlüm

İsteme beni git dilediğin yere
Sanma bu gönül seni unutacak
İnan ben istemesem bile
Bu gönül hep seni soracak

Dünleri unut bugünler var
Senin için
Bir ömür mutluluk var
Senin için
Bir azapta dilerim benim için
Kalbinde kalsın ela gözlüm.

daha önce nerdeydin
yine nerden çıktın karşıma?
küllenen gönlüme yaralar açmaya mı .
unuttum demiştim ne güzel
hayallerde seviyor düşümde istiyordum seni...
gene nerden girdin hayatıma
her şey yeniden başladı yüreğimde
ılık ılık düştün yine yüreğime
bakışların eziyor beni
gülüşlerin ısıtıyor içimi
gece olmaz ki şimdi ...
düşünü kurup hayalini edeyim
günler geçmez ki şimdi seni bir kez daha göreyim
söyle ...şimdi ben neyleyim
seni sevdiğimi sana nasıl belli edeyim
şunu bil de ben öyle hayatından:
çekip,usulca gideyim
sevgiyi öğrendiğim
seni sevdiğim ilk gün... neredeydin?
keşke "sende o zaman beni sevseydin"altı yıl sonra
şimdi geldin söyle ne değiştirdin
yıllar sonra gelmekle çok ama çok hata ettin
içim kıpır kıpır olsa da şunu bil ki ben seni gittiğin,
o gün içimden sildim ,yüreğimden sildim,düşümden sildim
kimse bilmez ama ben senin yüzünden çok acılar çektim
bana geri döneceğine yemin ettim ...ama şimdi ben
sırtımı dönüp arkama bile bakmadan çekip gideceğim
sevgide gurur olmazmış ,ben gurur edeceğim
öyle bir yemin ettim ki ölsen de mezarını ezip geçeceğim...
yaşadığım sürece de seni affetmeyeceğim

Neler yazmadım şu deftere,senden sonra ve senleyken de...
Mutluluğum, sevgim,aşkım ve bunun yanında keder de...
Şimdi neler yazmak isterdim sana, yüreğimdeki sitemle,
Fakat biliyorum ki; anlamayacaksın gene...
Seni cümlelere sığdırmakta güçlük çekiyorum,
Herşeyi anlattım da; sana geldi sıra fakat anlatamıyorum...
Gözlerim ufak çocuklar gibi seni arıyor,
Kalbimde beni dinlemiyor, vefasızlığını anlatamıyorum...
Hasta olduğun an geldi şimdi aklıma,
Yüreğim acırdı... sana belli etmezdim ama,
Sanki kanser olmuşsun gibi korkuturdu beni
Kanser değildin, ufak bir griptin aslında...
Şimdi ben hastayım, peki sen niye aramazsın?
Bilmiyorum halini seninde,bilmem hasta mısın?
Aramam seni sevgili;
Benim olmayışın varken sesini duyunca nasıl dayanırım...

büyük sözler bekleme benden
yeri titretecek
göğü inletecek
yüreğine su serpeyim
yeter

ağır yükler yükleme omzuma
ağlayan yanaklarına
yataklık edeyim
yeter

dünyaları değiştiremem
büyük işler başaramam
ellerini tutayım
yeter

büyük şiirler
bekleme benden
seni anlatayım yeter

Aybalam . . . Sevdiğim . . .
Çiçeklerde ki balım.
Hep sıcak kalan sevdam.
Sol sinemde ki ağrım.
Anlatmak imkansızdır;
Yaşamak lazım. . .


Güzelliğin gönlüme bağdaş kurup oturmuş.
Hayat seninle anlam kazanmış.
Cemrelerin ilk adresisin.
Yürek seninle ısınmış.
Anlatmak imkansızdır;
Yokluğunun korkusu haddimi aşmış. . . !


Alnıma gölgen düşer,
Sırtıma şefkatin . . .
Senin olduğun yerde mutlu çocuklar vardır.
Huzur afiyet ve berekettir varlığın.
Anlatmak imkansızdır;
Yaşamak lazım . . .


Sen varsan başımın üstünde;
Korku önümde el pençe durur!
Uykularından uyanan kuşlar beni Selamlar.
Karıncalar yol verir.
Anlatmak imkansızdır;
Yüreğim deniz misali kabarır .

Apansız kapını çalar aşk,
Kör oluverir o anda gözlerin,
Lal olur dillerin...
Sıcacık birşeyler akıverir kalbine,
Aşktır bunun adı,
Tatlı bir esintide,
Onu hissedersin.
Minik serçenin cıvıltısında,
Onu duyarsın.
Çiçeklerin gülümsemesinde...
Onu görürsün.
Hayatındır artık o senin.
Her saniye aldığın nefesin,
Kalbinin atışı,
Hayatının anlamıdır artık...
Bir bakmışsın esiri olmuşsun,
Kurtulamazsın ondan asla!
Kendini kandırmana gerek yok...
Seviliyorsan eğer sende yaşayacaksın tatlı bir huzurla,
Sevilmiyorsan eğer yanıp kavrulacaksın tarifi mümkün olmayan bir acıyla.
Sevgi karşılıksız olur,sevilmeyi bekleme ey fani.
Varsın olsun sen yinede sevmeye devam et.

Geceler sabaha hasret yaşarken,
Aradığım her satıra seni anlattım.
Şiirler yazdım sana ağlarken,
Feleğe gözyaşımla seni anlattım.

Dağlara çıktım mecnunlar gibi,
Mezarlıkta yattım ölüler gibi,
İnledim hergün nağmeler gibi,
Kırık sazlara seni anlattım.

Bağrıma taş bastım kırıldı,
Bedenim uykusuzluktan yoruldu,
Kullar isyan etti, bana darıldı,
Usanmadan yine seni anlattım.

Titredi güneş benim derdimden,
Karlar yağdı odama sensizken,
Bu can tenden isyan ederken,
Gelmeyen ecele seni anlattım.

Kullar acıdı mezarıma geldikçe,
Duaya geldiler sevenler evlendikçe,
Utandılar halimi gördükçe,
Çilekeşlere seni anlattım.

Gelenler pişman şimdi yanıma,
Ölüler de ağlıyor yaşadıklarıma,
Kırılan şu mezartaşıma,
Sebep benim, seni anlattım.

Benim aşkım cehennem'de de,
Bitmedi bitemez de,
Alevler isyan etti bedenimde,
Yakan alevlere seni anlattım.

Buzdan bir havuzda uyuyorum
iliklerime kadar yaşıyorum yokluğunu
ellerim dikenli tellerde parçalanıyor
ayaklarıma nişan alıyor nöbetçiler
düşüyorum
beynimin seni taşıyan bölgesine
elektrik veriliyor
sensizlikten kaçış olmadığına dair
marşlar ezberletiliyor
her sabah kar içinde
şiirlerimi suratımda söndürüyorlar
seni anlamıyorlar
anlamıyorlar seni
seni yalanlıyorlar
beni dağlıyorlar

Engİn Denİzlerde YeŞİl Olsam Solmasam
YÜksek Dag Larda RÜzgar Olsam Dİnmesem
Sahralarda Kutup Olupta Erİmesem
GÖnlÜndekİ AŞk Olup HİÇ Bİtmesem

Ufku GÖrÜnmeyen Yol Olsam Sana KavuŞsam
Yagmurlar Olup YÜregİne Yagsam
Semalarda Ay Olupta Gecelerİne Dogsan
GÖzlerİnde YaŞ Olup HİÇ Akmasam



ÇÖl Lerde Yangin Olup Tek Senİ Yakmasam
GÜllerde Dİken Olup Tek Sana Batmasam
Dİllerde TÜrku Olup Hep Sana Adansam
RÜyalarin OluptagÖzlerİnden HİÇ Çikmasam

Okyanus Olup Kurak Topraklara Aksam
Seyyah Olup Dİyar Dİyar Gezsem
Delİ Akan Nehİr Olsamda Senİ İÇİme Alip Kaybolsam
İÇİn Dekİ Yara Olupta HİÇ Canini Acitmasam

sana biriktirdiklerim
gözyaşından çok
ve gözlerinden az
yok olmakta yüreğim

bu hicrân hiç kaybolmayacak
sesim bir kilitli hançer
hiç soldular mı bak
yüreğimde çiçeklerim

gülmek ne acı şey
gırtlağıma düğümlenmişse ölümün
ölümün, bu ayrılık
bu vakitsiz
ve yatağımda darma dağın
sen varken hiç solmazdı çiçekler
gülüşüm hiç kalmazdı yarım..

sana biriktirdiklerm
bir can borcu
bir de güller
hiç vefâ etmediler
niye bilmem umutlarım
unuttuğun bir ben kaldım
gidişin sordular
bir ben kaldım habersiz
oysa ilk bende ölmüştün
sen varken de senindi ölümler
sana biriktirdiklerim
içimde bak döküntüler
tutamazsın söylemiştim
sözlerin yalan olduğunu
vâkâ.. görmüştüler
tutamazsın söylemiştim
kuşlarımız bu bahçeden uçup gider
dallar kırılır ulu orta
ben bedenimde darmadağın...

sana sölediklerim
çıkacaktı sana söylemiştim
bir sen gidersin böyle sessiz
senden vefâlı çıktı
o beğenmediğin hüzünler
oysa hiç söylememiştim
söylediklerimi gün gelip te duymayacağını
karlara inat bir ben kaldım
bir ben bir de öbür yanım..

gülmek gerçekten ne acı şey
sen gülmüşsen hele
şu köşede durmuşsan
ağlamışsan çarşafında şu bembeyaz yatağın

sen gülerken
hiç solmazdı çiçekler
ölümüm, hiç kalmazdı yarım
bir sen vakitsiz
böyle sesiz böyle köhne
o incecik boynunu uzattığın
bir sen gidersin
benden habersiz sanki
ben yine yatağımda darmadağın
sana biriktirdiklerim
bir can borcu
bir de güller
gözyaşımdan çok
ve gözlerinden az
sana biriktirdiğim şeyler.

Sevmeyi senden öğrendim ayrıldıktan sonra unutmayı da
Gülmeyi senden öğrendim ayrıldıktan sonra ağlamayı da
Elini tutmayı senden öğrendim ayrıldıktan sonrada bırakmayı da
Yüzmeyi senden öğrendim ayrıldıktan sonra boğulmayı da
Yaşamayı senden öğrendim ayrıldıktan sonra da sensiz ölmeyi...

sana Bu SÖzler
Sana Bu KuŞlar
Gagalarinda GÖzyaŞlarimi
Kanatlarinda Kokumu
Dİllerİnde Sİtemlerİm
Ufacik YÜreklerİnde Dayanilmaz
Acilarimi Getİrsİn
Sana Bu Karlar
Beyazinda SaÇlarimi
Sogugunda Yalniz LiĞimi
YagiŞinda Sessİzlİgİmİ
Getİrsİn
Sana Bu DaĞlar
Sİyahinda GÖzlerİmİ
Zİrvesİnde YÜregİmİ
GÖlgesİnde Karanligimi
Getİrsİn
Sana Bu Nehİrler
Sonsuzlugunda Sevgİmİ
Durgunlugunda Umutlarimi
HirÇinliginda Lanetİmİ
Getİrsİnkİ Anlayasin Benİ

Olmuyor be işte güzelim
Unutamıyorum sende kalan beni
Ben kendimi orda mı bıraktım yoksa
Bir vapurda seni hayal eden ben de mi kaldım
Yolcu mu ettim kendimi o iskeleden yoksa
Bir daha dönmemek üzere…
İzliyorum uzaktan sana en yakın tepeyi
Çık el salla bana o tepeden
Zaten döneceğim yok gibi
Özlesem de sende bıraktığım beni…
Bak… Su alıyor vapur
Korktuğum gidişim de değil
Korktuğum baktığım tepede seni görmeyişim
Sallayacağın elin beni hatırlatacak bana
Korktuğum görmeden gidecem sendeki beni…
Güneş batıyor tepenin arkasından
Acele et yoksa çıksan da göremicem seni
Deniz beni özledi çağırıyor yanına
Ayaklarım yerde değil sanki boğuluyor muyum
Hoşça kal artık ben bir yağmur suyuyum

Caddelerde sisli, puslu bir kış ikindisi. Ağaçlarda salkım salkım eski zamanlardan kalma anılar... Yapraklarda yere düşmeye hazırlanan yağmur damlaları... Bir yaprak kıpırdıyor işte, gümüşi bir damla usulca yere düşüyor. Sen sanki, yaprakların arasından bana müzipçe gülüyorsun. Beni her zaman şaşırtırsın zaten. Beni her zaman güldürmeyi bilirsin. Farkına bile varmadan bir şarkı dökülüyor dudaklarımdan "Caddelerde rüzgâr, aklımda aşk var."
Rüzgâr keskin ıslığı ile şarkıma eşlik ediyor. İstasyon Caddesi'nin tenhalığı nedense ilk defa içime dokunuyor. Arabaya binsem ve birlikte gezdiğimiz yerlere gitsem, evimde şiirler oku¤¤¤¤¤ telefonunu beklesem, telefonunun gelmediği zaman seni başka yerlerde arasam. Sonra sen gelsen yanıma, yine "seviyorum" desen, ben yine senin gözlerinde sonsuzluğa mahkum edilen aşkımı görsem. Ayrıca şarkılar gerçek oldu bu kez. Caddelerde rüzgâr, aklımda aşk var.
Yalnızım, üşüyorum, özlediğimse çok uzaklarda. Sen kimbilir belki de, uzak bir kıtanın, uzak bir şehrindesin şimdi.
Benimse herşeyim aynı. Geceleri bodrum katlarına yağmur daha çok yağıyormuş, bugünlerde bir tek bunu ögrendim. Bir de geceleri daha uzun sanki, bitmek bilmiyor. Bana anlatmak için neler biriktirdin içinde? Benim sana anlatacağım yeni birşeyler yok. Dedim ya, her şey aynı. Ama sanki biraz mahsunluk çöktü üzerime, bir de gülüşlerim sanki biraz azaldı. Sen olsaydın hemen anlardın. Sen benim herşeyimdin. Arkadaşım, dostum, öğretmenim, talebem, sevdiğim.
Koşulsuz bir sevgiyle sevdim seni, bağlandım. Sen kimbilir belki de, uzak bir kıtanın, Uzak bir şehrindesin şimdi. Benimse içimde kocaman bir boşluk var. Hayır, Üzülmüyorum, içimdeki boşlukta birtek özlemin yankılanıyor. Hayır, sana anlatmak için yeni şeyler biriktirmiyorum içimde, çok istesen hikayeler uydururum. Ama hikayelerimden önce itiraflarım olacak. Kendimden bile gizlediğim duygularımın itirafları. Sana aşık olmaktan delice korktuğumu, sana bakarken içimin titrediğini. Daha pek çok, sırrımı anlatacağım sana.
Gerçi anlatmama gerek yok, sen zaten hepsinin çoktan farkındasın... Sen kimbilir, belki de uzak bir kıtanın, uzak bir şehrindesin şimdi.
Bense odamda senden uzak. Hayır beni merak etme, üzülmüyorum. Biliyorum, ikimizde yoktuk bu aşk başladığında ve çok iyi biliyorum, sonsuzluğa mahkum edildi bizim aşkımız. Dedim ya, beni merak etme. Üzülmüyorum. Yalnızca biraz, biraz üşüyorum...

Özlemek

Birden özleyiveriyorsunuz...
Çoktan unuttugunuzu sandiginiz
ya da yalnizca bir kere karsilastiginiz
ve özlemek için yeteri kadar tanimadiginiz birini
bir sabah çilginca özleyerek uyaniyorsunuz.
Rüyalariniz, içinizdeki o gizli,
esrarini ele vermez büyücü,
siz çarsaflarinizin arasinda,
bütün tehlikelerden uzak,
güvenle yattiginizi sandiginiz bir anda,
usulca ruhunuza sokulup,
sizden habersiz oralara yigilmis cephanelikleri
birer birer atesleyiveriyor.
infilaklarla sarsilarak uyaniyorsunuz.
Hayatinizda olmayan birini hayatiniza almak,
ona dokunmak,
onun sesini duymak için kivranirken
buluveriyorsunuz kendinizi...
Özlemek, o yakici istek,
bilinen herseyi ve önem sirasini degistiriveriyor.
Özlediginiz ise çok uzaklarda...
Yaninda olmasini istediginiz halde
yaninizda olmayan bir tek kisi,
yaniniza bile yaklasmadan,
hatta onu özlediginizden
ve onu istediginizden haberdar bile olmadan,
bütün hayati,
bütün görüntüleri eritip
baska kiliklara sokuyor...

Beklemek....."

Bakmayın öyle sekiz harf, üç hece, tek kelime olduğuna... ne anlamlar barındırır içinde... ve ne zor bir kelimedir... hem söyleyen... hemde söyleten için... bekleyen bekler, bekleten bekler...

Beklemek... beklersin elin telefonda... bir ses, bir nefes... şimdi dersin.. ha şimdi... beklersin... gelmez üzülür... gelir sevinirsin... birde ansızın gelenleri vardır, pat diye çalar telefonun.. dünyalar nasıl senin olur ki... gelen zaten dünyan değil midir?...

Beklemek... gözün yollarda, kapılarda... belki dersin, şu yoldan karşıma çıkar.. bugünde burdan gideyim... beklersin çalan her kapı zilinde onu görmeyi... evini dahi bilmediği halde beklersin... açarsın kalırsın öylece... ve beklemek çokda hüzünlü bir şiirdir...

Beklemek... tüm benliğinle, tüm hasretinle... geleceğini bildiğin için beklersin... hasretlerin hasrette... hasret çektiren hasret değil mi?... beklersiniz... birgün dersin.. gelecek... gitmeyecek... o an’ ın heyecanı ile beklersin... ve düşününce nasılda sevinç sarar her yanını.... hayali bile böyle iken... kendisi nasıl olur dersin... ve beklemek çokta güzeldir gelecek olan için...

Beklemek, beklemektir... ve beklemek, bekleyen ile bekleten arasında bir bağdır aslında...

Kimi zaman hüzün olur... kimi zaman sevinç ve heyecan... karar size kalmıştır... hangisini seçersen o anlamda beklersin... bana sormayın... yazan benim... siz hangi beklemek ile beklersiniz...

Ne acıdır bilir misiniz sevdiğiniz size çok yakınken ona dokunamamak
Her gün onun hayali ile yaşayıp bir türlü ona kavuşamamak
Onun için harp edip asla onu kazanamamak
Ne acıdır bilir misiniz kollarınızın arasından uçup giderken sessiz kalmak

Sen şimdi başka ellerde ben ise buralarda yalnız
Gittiğin günden beri kimsesiz çocuklar gibi sahipsiz
Artık sonumu bekliyorum sensiz bir hayat anlamsız
Nerdeysen dön be gülüm bu kalp sensiz çok ıssız

Kendimi hiç affetmeyecem haykıramadım seni sevdiğimi dünyaya
Bırakma beni diyemedim sessizce ağladım kara bahtıma
İstesen semaları yere indirirdim küçücük sevgiyi çok gördün sen bana
Kalbimde çağlayan aşkımı anlatamadım bir tek sana

Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak çaresizce bekliyorum
İnfaz emri verilmiş idam mahkumları gibi artık son günlerimi sayıyorum
Ölmeden önce senden sadece şunu unutmamanı istiyorum
Ben seni hala çok ama çok seviyorum

Bugün Farklı Bir Havadayım.Rüyamda Hayatımın Aşkını Gördüm...Kendisine Bir Türlü Açılamama Rağmen Kendisinden Cevap alamamama Rağmen Onu Çook seviyorum. Senin o Gözlerin Var ya Herşeyi Bitirdi Hani O Verdiğin Sözler... Bu Şarkı Beni 7 Bitirdi...Grup Koridor Sağolsun dinledikçe Kendimden Geçiyorum.... Hain bir gün kalkıp da onu özledim demiştim ya... işte o gün bugündür.Hayat Anlam taşıyor onu Rüyamda Görünce.Peki onu Gerçekten Görecek Olsam Ne Olur Acaba bana... Ayaklarım Birbirine dolanıyor Heryerde Onu Arıyor Gözlerim...İşte Gene Öyle Bir Gün.Kimi görsem o sanıyorum.Özlüyorum Sesini Duymasam da Kendisini...Artık Onsuz Yapamıyorum. Kendime de kızmıyor değilim hani...bana Bir Söz mü Verdi? ya da Umut mu? Verdiği Sadece Arkadaşça Sevigsiydi Ve bunu Kötüyew kullandım... Senin de Kalbin Kırdığım için özür dilerim. Sensiz Geçmiyor işte günler. Herşeyi birşeye bağlamak birşeyleri feda etmeye bağlıdır. Ben Hayatımı Sana Bağladım Hayatımı Feda Ediyorum Senin Uğruna... Birgün seni ne kadar Sevdiğimi anlayacaksın ama geç olacak. Hayat ne demektir diye sor bi kendine. Hayat Kendini Sevmektir.. Hayat Karşındakini Sevmektir... Ve Hayat Sevdiğinden kopmadan yaşamaktır... senin O Gözlerin Beni Kendimden Aldı... Seni Çooooooooooooooooooooook Seviyorum ve Özlüyorum...İstesem de Ulaşamıyorum... Sana Ulaşsam bile Seninle Yüzleşmek Korkutuyor beni..
Senin Gözlerinin içine Bakıp Seni seviyorum demek...Aslında bu Daha Çok Korkutuyor beni.Çükü Seninle Yüzleşince Sana Olan sevgimimn Biteceğini Düşünüyorum...
En iyisi Seninle Konuşmamak ve gözlerinle konuşmamak...Seni Herzaman Uzaktan İzleyeceğim ve Kesinlikle senin olmayacağım...

Şarkılar Yalan Söylüyor.Sana Olan Duygularımı Ne Güzel Sözler Ne Hikayeler Ne de Şiirler İfade Edebilir....
Sen Gönlümde Yaşadıkça Varsın Ve Sen Ulaşılmadıkça Güzelsin...
Ulaşılamaman Dileğiyle...

NERDESİN

Göğe baktım gözü yaşlı,
Yere baktım yer yaslı,
Sular bugün kan tadında,
Eski-yeni, büyük-küçük, kara-kızıl
Tüm dertlerim burdalar, sen nerdesin.

Sen ve kuşlar, gözyaşının gözyaşına benzediği kadar benziyorsunuz
Vurulan bir ceylanın yavrusuna söylediği şarkıyı söylüyor onlar
Bu sabah yine kondular tel örgüye
Beni acımla baş başa bırakmadılar.
Sen nerdesin.

Hava soğuk, dışarda kar yağıyor.
Her zaman ellerim üşürdü, bugün içim üşüyor.
Hasretin geldi, hayalin geldi, bak kokunda geliyor
Bugün Yakup oldum bree hey, hey acıların kadını
Sen nerdesin?

Sorma, bırak beni, bende kalayım
Şiirde, türküde, telde kalayım
Zalimin zulmüne ilenmez gönlüm
Etme, bırak beni, sende kalayım

Bilirsin, sevdalar yürekten gelir
Bir düşen, bir çeken, bir yanan bilir
Sorarsan gönlüne, bak o da bilir
Kovma, bırak beni, sende kalayım

Sen sevme, sevgime dokunma benim
Hep baki kalacak, kalbimde yerin
Anlarsan sözlerim ummandan derin
Vurma, bırak beni, sende kalayım

İnmezsin Engine, yüksekte gözün
Yaralarsın beni, vurur her sözün
Ayağında tozun, kapında çöpün
Atma, bırak beni, sende kalayım