Aklıma Düş/tün ~

Zamanlar kalleş şimdi herşey artık bir oyun
Manzaralar hüzünlü insanlar ağlamaklı
Bir akşam getir bana gizlice ve en saklı
Saatleri birer birer dudaklarında sun
 
Duymak nedir bilir misin?
Duymak ama anlatamamak
Tam dilinin ucuna gelmişken söyleyememek
'Seviyorum' diyememek
Yani ölümü yaşamak nedir bilir misin?
 
Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibi
Akıtır taşa toprağa kanımı
Dünya seninle aydınlık ve güzeldi
Şimdi bin güneş doğsa ***ürmez karanlığımı
 
seni arıyorum kalabalık caddelerde
tanımadığım insanlar geçiyor sen yoksun..
perişan hayallerimin başladığı yerde
sana sesleniyorum duyuyor musun?
 
beyaz güller açtı bahçelerde sevdiğin..
ya o karanfil baygın kokulu çiçek.
gel yalnızlık bahçeme beyazlar giyin
anladımki bu ömür sensiz geçmeyecek.
 
yalnız sen varsın beyaz gülüm
evde bahçede ve sokakta
bir eylül akşamı gördüğüm
o beyaz hayalsin uzakta..
 
yeter.. gel artık yeter..
karanfiller açtı gel
kış bahçesinde güller
beyaz güller açtı gel
 
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında özlemek var beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
 
Özleme bir diyeceğim yok.
O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası.
O nefes alışı sevgimizin kavuşmalarımızın anlamı.
O tek güzel yönü bekleyişlerimizin.
 
Verdiğin bütün acılara dayanıyorsam;
Seni özlediğim içindir.
Beklemenin korkunç zehri öldürmüyorsa beni;
Seni özlediğim içindir.
Yaşıyorsam; içimde umut varsa
Yine seni özlediğim içindir.
 
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın
 
Kucağımda bir yığın
Meyvası ayrılığın
Ben yine geleceğim
Benim küçük meleğim
 
Bırakma beni sevdiğim
Gidişine dayanamam
Hasret gözyaşlarımla
Kendimi avutamam
 
Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kâh çocukça mavi kâh inadına yeşil
Aydınlıklar esenlikler mutluluklar
Hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil
 
Ben seni sevdim mi? Sevdim kime ne
Tuttum ta içime oturttum seni
Aldım okşadım saçlarını öptüm
İçtim yudum yudum güzelliğini
 
Ölme diyorsan; gitme kal öyleyse
Sarıl sımsıkı tenim ol beni bırakma
Hadi gel tut ellerimi benimle yan
Benimle meydan oku her çaresizliğe
 
Ne güzel ellerin var incecik
Ne güzel saçların var sapsarı
Anlasana o yalansız gözleri
Düşündükçe baştanbaşa özlem kesiliyorum
 
Bu engeller bana göre değil oysa
Ben bu dağları aşarım
Geçerim bu denizleri korkma
İşte düştüm yollara
Dur bekle beni geliyorum
 
Bütün sevgililer dostlar gitti
Bir sen kaldın kadınım beni terketmeyen
Batan gemilerin kaptanları gibi
Denizlerin ortasında ölümü bekleyen.
 
Özledim sesini ne olur konuş
Bir gül açtır zamanların ötesinden
Karanlıklar içindeyim kapkarayım bugün gel
Gök mavisinden deniz mavisinden
Bana bir şarkı söyle
 
Geri
Üst