Yokluğun yok mu. Hah o işte derinden batan yüreğime ...

Yokluğun yok mu. Hah o işte derinden batan yüreğime ...
Sevgimi yok edebilecek bir kin çökmüştü kalbime ..
O Nasıl bir hırstı ki beni benden alabilen..
Nasıl bir Nefretti ki Firavunun nefretini bile susturabilen...


Seni ben nasıl sevmiştim sevgili ..
Neden bu kadar bağlanmıştım sana ki kendime kıyabildim senin uğruna..
Düşündükçe kendimden alamıyorum seni sevgili ..
Nefretim Aşkıma dönüşse tekrar ;
Emin ol ki Mecnunun aşkı yanımızda sadece oyuncak olurdu ..


Kurbanın olam uzaklaş benden yarim..
Ama ayrılma gözümün önünden..
Ne bileyim ! Gitme diyesim var burdan..
Sen gidersen Çeker vururum belki kendimi kurtarırım bu büyük acıdan..


Aniden çık gel yarim ne olur buraya
Kıskandıralım mı dağları tekrardan ?
Şahit olsun bu dünya aşkımıza ?
Yada ben geliyim sevgili aşkımızı kirletmemek adına ..


Bilmiyorum kafam çok dolu sevgili !
İkilemeler içerisindeyim ondandır belki de ..
Olmuyor sevgili ! Yapamıyorum Sensiz !
Kaybetmek mi ? istemez yüreğim kaldıramaz ki bu acı sonu..
Kaldırsa da ne fark eder ki istemezdim senden gayrisini...​