Uslan artik delİ gÖnÜl

Yine dalıp gidiyorsun
konuşmayıp ağlıyorsun
hiç kimseyi duymuyorsun
aşıkmısın yine gönül


hatırla yıllar öncesini
sevmiştin böyle birisini
almadın mı ondan dersini
uslan artık deli gönül


güzel yüzüne mi baktın
sahte gülüşlerine mi inandın
yoksa yeşil gözleremi kandın
uslan artık deli gönül


sevgi sözde kalır bir gün
terk edilirsin unmadığın gün
gülen yüzün ağlar bir gün
yalnız kalırsın yine gönül


o coşkun bir su gibidir
avuçlarında tutamazsın
okyanus gibi derindir
boğulursun bir gün gönül


vurdun duymaz oldun yine
zararsın hep kendi kendine
yazık değilmi şu ömrüne
uslan artık deli gönül