Sonsuzluga Bir Bilet Lutfen...

Yıllar sonra ilk kez sol yanımda ayrılık kokusu.



Perdeleri açan



yüzünden düşen bin parça



suratsız bir gün.


Nereden bulmuş da sürmüş



bulut gözlerine grileri.


Dokunsam ağlayacak



ben de öylesine doluyum ki



ağlaşacağız birlikte...




Hiçbir makyaj bu görüntüyü



hiçbir koku senin kokunu silemez..


Hiçbir sabah da



ayrılık kokusunu benim kadar bilemez..




Şaşkınlıkla karışık



ütüsüz çamaşırlarımı


özensiz tıka basa doldurduğum bir valizle ilk


yolculuğum


ilk yalnızlığım...




Diş fırçanı unutma.


Şarj cihazını da yanına al merak ederim.


Yılların ötesinden aklımda kalan tembihlerin



sanki arayıp soracakmışsın gibi..


Ve bir de;


Kırılmasın diye itinayla yerleştirdiğim bir dolu


hatıralar.




Terminaller;


Otobüsler dolusu sevdalarınyalnızlıkların


birinin gelip diğerinin hareket ettiği


sabırsızca yolcularını bekleyen peronlar.


Elimde valizim


nereye gittiğini bilmeyen yalnızlığım


arkasından bakakaldığım kararsızlığım..


Hangi kent sensizliği taşırsa oraya gideceğim.




Ayrılığa bir bilet lütfen


mümkünse arkalardan olsun


hazır değilim de henüz.




Daha oturur oturmaz


acısı derinlerde


ta yüreğime kadar işleyen bir diken adeta


koltuk.


Ne kadar da çabuk geliverdi ön sıralardan


mutsuzluk.


Yol boyu neler gelip geçiyor bilmiyorum


tek bildiğim


geri dönüşsüz bir biletle sensizliğe gidiyorum..




Kardeşim hangi kentti bu geçtiğimiz.


Adam gibi sevdaların kenti


ayrılığa daha çok var.


Çok var da son treni kaçıran yolcu misali


neden rahatsızım bu kadar.


Neden içim açıyor


niçin bu yollar bu kadar dolambaçlı


başımı döndürüyor


uzayıp gidiyorhiç bitmiyor.




Gülüm;


Ayrılığa giden bir otobüste


niçin hep sen kokusu var.


Merak etmesen de


sağ salim geldik işte.


Birinci günü bugün sensizliğin


ve dipsiz karanlığı ayrılığın.


Kaç gün dayanırımkaç gün kalırım


bunu asla bilemiyeceğim..


Galiba bir sonraki yolculuk için


sonsuzluğa bilet isteyeceğim​