Son Şiir

.

Son Şiir
Sevipte kavuşamadığına özlem duyar insan
Yanı başında olup uzanıp tutamadığına?
Gökyüzündeki yıldızlar kadar yalnızdır insan
Yeryüzündeki yalnız aşıklar kadar

Mehtaptır her aşığın arkasından ağıt yakan
İçten sevipte gönlünde aşkı yakana
Batarken hergün güneş parmakların ucundan
Ulaşamadığı güneşine bir sigara yakar

İstanbulun karanlıklarında yürürken
Şehrin sönük gece lambaları altında
Neylesin istanbuldan güzeline aşık olan
Onun sevdiği kız kulesindende uzakta

Aşktır bu, yolu meşakatli vede uzun
Dört bir yanı kimsesiz ve sensiz bu yollar
Her adımda soğuk senden dahada yakın
Belki her seferinde dahada ayıracak bu adımlar
Ama yalnızlığın yollarında olmasada