20
EXE RANK
OttoMaNs* ;яeiz
Fexe Kullanıcısı
Puanları
0
Çözümler
0
- Katılım
- 20 Şub 2011
- Mesajlar
- 32,869
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 37
- Web sitesi
- www.netbilgini.com
Herkese Selamlar.Forumtr'de ilk mesajımı bu konu alanında yazmak istedim..Bahsettiğim herşey yaşadığım gerçek olaylardır.Tarihleri not almadığım için eksiklerim vardır normal olarak mağdur görünüz..
Herşey Msn Messenger da başlamıştı.Msn arkadaşları sayesinde çok iyi bir kız arkadaşım oldu. O kadar samimi olmuştukki kendisini görmeden kanka olarak hitap ediyordum.Bir akşam yine muhabbet ederken toplu konuşma yapalımmı teklifi sundum. Okuldan kız arkadaşlarını fln al kanka komedi olur fln demiştim. O da isimleri saymaya başladı. İlk söylediği isim o kadar etkiledi ki beni ki daha önce yüzlerce kez duymuştum belkide.. Konuşma başladığında karşılıklı laflamalar oldu doğal olarak..Sonrasında msn adresini benim adresime ekledim ve konuşmaya başladık..Gerçekten çok temiz kalpli,anlayışlı,hoşgörülü bi insan olarak tanıdım onu.Avatardaki resminde öylesine gülüyorduki içimde ağlayan insan olmasını isterdim onun o anda...
Mart aylarıydı fakat tam gün olarak hatırlamıyorum.Buluşma kararı almıştık.Telefon msjları karşılıklı güzel sözler iltifatlar ardı ardına geliyordu.Onu bilmem ama ben kesinlikle onu görmeden ona dokunamadan teninin kokusunu duymadan ona aşık olmuştum...İkamet ettiğimiz ilçeler arasında yaklaşık 75 km fark wardı.Ben çalışıyor o ise okuyordu. 2 mizde bir tek pazar günleri boştuk ve bir pazar günü buluşma kararı aldık.Ben onunla buluşmadan önce müziğimle ilgili olarak düzenlenen bir organizasyonda bulundum.Saat 18.00 da onunla buluşucaktık. O gün bi başkaydım. Deliydim normal de doğru.. ama o gün o kadar uslu ve normal dim ki.. Buluştuk..Camerada görünenden çok farklıydı. Çok rahat konuşuyorduk fakat ben bir türlü yüzüne bakamıyordum.Sesim ve ellerimde titremiyordu ilk defa bir kızın yanında kendimi anlatırken. Sanki yolda yürürken kötü birşey olucak ona bi zarar gelicek gibi bi savunmadaydım ben farkında olmadan. Hiç böyle olmamıştım sanırım.Yani daha önce defalarca gezdiğim kızlar la böyle bir sorumluluk hissetmemiştim.. O gün 90 dakika kadar görüşebildik.Sonrasında beni minibüse bıraktı ve gitti. Ben hiç bu kadar salak dawrandığımı hatırlamıyorum.Minibüste sıra beklerken farkında olmadan minibüsün içine girmiştim.Ön koltuğa oturup şöföre selam werdim.Adam da haklı olarak AleykümSelam ' da sıra nedir bilirmisin genç ? dedi. gülüp geçmiştim o an..
Bir sonraki hafta oldu.Yine onca yolu aldığım bütün haftalığı onunla harcamak için teptim.Yaklaşık 7 aydır depresyon tedawisi görüyordum (ilaç ile ). Ama o sabah hap içmek gelmedi içimden.. fakat içtim.Yanına gittiğimde elini tutmak için o kadar bekledim ki. cesaret edemedim. utanıyordum hala yüzüne bakmaktan ona dokunmaktan...Ve ilk o tuttu elimi sahil yolunda..Onu sahiplendim o anda. Sensin dedim içimden..Aradağım insan, herşeyi onunla paylaşacağım o insan sensin dedim...
Bir hafta sonra tekrar gittim.sonra tekrar.tekrar tekrar.. Onu göremediğim iş günlerinde o kadar huzursuzdum ki hafta sonu gelmesi için ne bahanelerle vakit geçirdiğimi anlatamam..Annemle konuşurmusun dedim telefonda. utanırım yapamam dedi. rica ettim ve yaptı. Annem ilk defa beni bu kadar mutlu olmuş olsa gerek ki gözlerinden anladım bunu...''Oğlum kaptırma kendini'' derdi annem her kız arkadaşım için..Aynı cümleyi yine kullandı annem..Depresyon tedavisini görme sebebimde bu cümleyi kaale almamamdı aslında...
Hiç bir yaz kız arkadaşım olmamıştı deniz kenarında sarılıp ellerini hissedeceğim.Ama bak artık wardı.Yeminlerimiz wardı ölene kadar bitmicek her zaman birbirimizin olacağız diye.Sesimizi duymadan gözlerimizi görmeden yapamayız ayrılamayız diye kaç kere söyledik birbirimize..Ama ayrılmamız gerekiyordu.Yüzlerce km. uzakta kalıcaktık.Çünkü annesi ve abisi ile birlikte asıl memleketlerine tatil ziyaret amaçlı bi gezi olcaktı.İstemiyordum gitmesini yapamazdım onsuz.O da istemediğini söylüyordu ama gidiyordu.Benim tanıdğım bu insan kendi istediğini sonucu ne olursa olsun yapardı. hele konu ben olduğumda gerekirse canını koyar istediğini yapardı.25 ytl ye kuyumcu yanında çalışan akrabama yaptırdığım yüzüğün benim adım içinde yazılı olanı bana emanet etti giderken.kendi elleriyle boynumdaki kolyeye o yüzüğü taktı.çıkarma bunu ben gelene kadar tamammı aşkım dedi. Ağlıyordu içim gözlerim kuruydu.ilk defa bu kadar ağlama gereği duydum 18 senelik hayatımda..Ellerimiz ayrılıyordu yapıcak bişey yoktu artık. Sırtımda olan sweet shirt i çıkartıp elime aldım. Arkamı dönüp gidiyordum ayrılma yerimizden.. geri dönücektim planlamıştım.arkama baktım o da bana bakıyordu ama yaklaşamadık birbirimize sarılamadık tekrar...
2 hafta en az kalıcam demişti.Gideli 1 hafta olmuştu aramamıştı. sadece 1 kere msn e girmişti ve rahat konuşamıyordu.iyi olduğunu çok eğlendiğini söylüyordu.ben kötü günler geçiriyordum yokluğunda ama onun iyi olduğunu bilmek beni mutlu etmişti. Bir gün saat 14 civarı gizli numaradan aradı beni..Sesini tanıyamadım. Naber dedi.. Kimsiniz tanıyamadım dedim. Benim E... dediğinde donup kaldım. Hayran olduğum,duymadan yaşayamıcağımı sandığım sesi tanıyamamıştım. 3 dkika kadar konuşabildik çünkü ülkeler arası çok yazıyordu we yanında fazla parası yoktu..
3 Hafta geçti yoktu hala.. Her msn konuşmasında daha da soğuyordu sanki bana karşı.ama bu kadar olmamalı diye düşünüyordum. Ve iş yerinde mutlu olduğum bir günün ardında ewe geldim. Msn de onlıne dı. Hemen yazıcaktım ama onun yazmasını bekle dedi içimden bi ses.. bekledim 5 dk ka 10 dk yazmadı.sonrasında titreşim yolladım.naber dedim iyi dedi sadece. sağol sorduğun için bende iyiyim dedim. soğuk dawranmıyormusun bana dedim.bundan sonra böyle olması gerekiyor dedi. hangi olay olduki bundan sonra dememiz gerek dedim ? babama layık bir insan değilsin sen dedi.onun benim için düşündüğü insan değilsin dedi. benim lütfen unut dedi. lafta derler ya insanlar başımdan aşşağıya kaynar sular indi diye.. yeşil gözlerimden o kadar hızlı süzülüyordu ki hıçkırıklarım nefes almamı zorlaştırıyordu. beni düşünme dedi. hakkını helal et dedim bir şartla kendine birşey yapmassan dedi. söz aşkım..
Dışarı çıkmam gerekiyordu ewde birşeylere veya kendime zarar vermemek için hızla çıktım ewden. merdiwende annemler we teyzemler rast geldi. hızlıca indim yanlarından. gözlerim durmadan süzülen yaşlardan şişmişti onlarla karşılaştığımda.. annem anladı kadıncağız ama belli etmedi ne babama ne teyzeme ne enişteme.. hızlı yürüyordum daha önceki 18 sene gibi..yolda insanlar görüyordu benim ağladığımı ama umrumda değildi..5 aydan beri içmediğim alkolü alıcaktım sakinlemek için. 2 bira almıştım bakkaldan. deniz kıyısında kayalıklara oturdum hem hızlıca içtim hem ağladım hem düşündüm. telefonu elime aldım arıcak birisini aradı gözlerim hep ama arıcak kimsem olmadığını anladım o anda. beni dinlicek kimse yoktu sanırım.. biralar bitmişti başım dönüyordu. 20 dakikada 2 tane içmiştim. ayağa kalktırğımda sendeledim biraz. ewe doğru hızla yürüdüm. odama girdim kardeşim sordu ne oldu abi ? artık o yok kardeşim dedim.. şok olmuştu.. annem geldi dinledi ağlı***** anlatttıklarımı. gözlerinden yaşlar süzülmüştü anneminde..
yüzükleri atıcaktım ama ben yemin etmiştim.ben yeminlerin yerine getirilmesi gerektiğine yemin edilince yürek ortaya konulduğunu biliyordum.ikisini yanyana koyup odamda çekmeceye koydum..normal diye adlandırılan hayat tarzına dönmüştüm artık.yoldan geçen kızlara amaçsızca bakıyordum etrafımdaki insanlar gibi.ihtiyaç karşılamak için yapılan terbiyesizliklerin muhabbetlerine ortaklık ediyordum..
Pazar günüydü.. kafayı yediğimi kesin olarak düşünüyordum.Türkiyeye gelmişti. ortak msn konuşmalarında gördüğümde onu saat 22 - 23 ciwarıydı we bu saatlerde ewden başka yerde giremezdi nete.. aradım gizli numaradan.Efendim ? diyerek açtı telefonu canlıydı çok canlı ve her zamanki gibi güçlüydü. arkadan müzik sesi we msn konuşmalarında gelen iletilerin sesleri geliyordu.''iyiym sen nasılsın ? '' Hakkını bana helal ediyomusun diye aradım dedim. Evet dedi ne kadar hakkım warsa helal olsun sana dedi. İşte benim senin üzerinde olan hiç bi hakkımı annemin babamın kardeşimin 70 yaşındaki babannemin senin bana yaptığın bu ''olması gereken hareket '' dolayısıyla helal etmiyorum ve bunun cezasını çekmen için Allah'ıma yalvarıyorum dedim...
Rahatlamıştım gerçekten..Lise 1 den atılmıştım ama o telefon konuşmasında buraya yazmak içimden gelmeyen o kadar cümle kurmuştum ki edebi terimler içeren ben bile anlamadım...Konuşmanın üzerinden 1 hafta geçti. pazar günüydü yine.. bir msj geldi ona özel aldığım hatta.. müsaitmisin 5 dakika birşey sorucağım diyordu bir ara benim için ölüceğini söyleyen insandan.. evet müsaitim dedim ve aradı. hal hatır sordu bende Allaha şükür iyiyim. sen nasılsın diye sordum onun zamanında bana sormasını istediğim en büyük sorulardan birinin vurgusunu anlatarak...geçen hafta dediklerin bana çok koydu we düşünüyorum o günden sonra hakkını helal etme konusunu dedi. tekrar düşünürmüsün dedi. sen beni km. uzakta sensizliğe bırakırken ne kadar düşündün demek için açtım ağzımı ama söyleyemedim... ben çok düşündüm ve helal etmiyorum dedim. sen çok sinirlisin bu şekilde birşey bekliyemem senden dedi. beni hiç anlamadın hala anlamıyorsun anlasaydın bunlar olmazdı dedi..geçmişte olanları tartışmak için yanlış zaman dedim. ve ona o an düşündüklerimi anlatan cümleyi kurdum ; Allah bana bir canı almam için izin werse bu bilki senin canın olurdu.Gözümü kırpmadan korkmadan seni kendi ellerimle öldürürüm dedim.. Seni hala sewiyorum belki hala aşığım ama bilki sana sarılıp seni öperek canını alırdım dedim. ve ardından yüzüme telefon kapandı....
Yazı uzun oldu ve herşey inanın gerçektir arkadaşlar. yazma sebebini duymamsa dertleşicek kimsem olmaması. hani ne biliyim dertleşme gibi değilde bi şekilde paylaşıyorum gibi düşündüm düşüncelerimi sizlerle. okuyan herkesten Allah razı olsun. yazı hatalarım vardır normal olarak onlar içinde özür dilerim.İlk cümleyle son cümlem arasında ki halim o kadar değişken ki kendimden gurur duyuyorum.Onu hala sewiyorum. deliler gibi ağlıyorum onun için ama bilinki ondan hiç kimseden nefret etmediğim kadarda nefret ediyorum.umarım bana hak veren arkadaşlar olur.Allah kimsenin yaptığını kimseye bırakmaz..
Herşey Msn Messenger da başlamıştı.Msn arkadaşları sayesinde çok iyi bir kız arkadaşım oldu. O kadar samimi olmuştukki kendisini görmeden kanka olarak hitap ediyordum.Bir akşam yine muhabbet ederken toplu konuşma yapalımmı teklifi sundum. Okuldan kız arkadaşlarını fln al kanka komedi olur fln demiştim. O da isimleri saymaya başladı. İlk söylediği isim o kadar etkiledi ki beni ki daha önce yüzlerce kez duymuştum belkide.. Konuşma başladığında karşılıklı laflamalar oldu doğal olarak..Sonrasında msn adresini benim adresime ekledim ve konuşmaya başladık..Gerçekten çok temiz kalpli,anlayışlı,hoşgörülü bi insan olarak tanıdım onu.Avatardaki resminde öylesine gülüyorduki içimde ağlayan insan olmasını isterdim onun o anda...
Mart aylarıydı fakat tam gün olarak hatırlamıyorum.Buluşma kararı almıştık.Telefon msjları karşılıklı güzel sözler iltifatlar ardı ardına geliyordu.Onu bilmem ama ben kesinlikle onu görmeden ona dokunamadan teninin kokusunu duymadan ona aşık olmuştum...İkamet ettiğimiz ilçeler arasında yaklaşık 75 km fark wardı.Ben çalışıyor o ise okuyordu. 2 mizde bir tek pazar günleri boştuk ve bir pazar günü buluşma kararı aldık.Ben onunla buluşmadan önce müziğimle ilgili olarak düzenlenen bir organizasyonda bulundum.Saat 18.00 da onunla buluşucaktık. O gün bi başkaydım. Deliydim normal de doğru.. ama o gün o kadar uslu ve normal dim ki.. Buluştuk..Camerada görünenden çok farklıydı. Çok rahat konuşuyorduk fakat ben bir türlü yüzüne bakamıyordum.Sesim ve ellerimde titremiyordu ilk defa bir kızın yanında kendimi anlatırken. Sanki yolda yürürken kötü birşey olucak ona bi zarar gelicek gibi bi savunmadaydım ben farkında olmadan. Hiç böyle olmamıştım sanırım.Yani daha önce defalarca gezdiğim kızlar la böyle bir sorumluluk hissetmemiştim.. O gün 90 dakika kadar görüşebildik.Sonrasında beni minibüse bıraktı ve gitti. Ben hiç bu kadar salak dawrandığımı hatırlamıyorum.Minibüste sıra beklerken farkında olmadan minibüsün içine girmiştim.Ön koltuğa oturup şöföre selam werdim.Adam da haklı olarak AleykümSelam ' da sıra nedir bilirmisin genç ? dedi. gülüp geçmiştim o an..
Bir sonraki hafta oldu.Yine onca yolu aldığım bütün haftalığı onunla harcamak için teptim.Yaklaşık 7 aydır depresyon tedawisi görüyordum (ilaç ile ). Ama o sabah hap içmek gelmedi içimden.. fakat içtim.Yanına gittiğimde elini tutmak için o kadar bekledim ki. cesaret edemedim. utanıyordum hala yüzüne bakmaktan ona dokunmaktan...Ve ilk o tuttu elimi sahil yolunda..Onu sahiplendim o anda. Sensin dedim içimden..Aradağım insan, herşeyi onunla paylaşacağım o insan sensin dedim...
Bir hafta sonra tekrar gittim.sonra tekrar.tekrar tekrar.. Onu göremediğim iş günlerinde o kadar huzursuzdum ki hafta sonu gelmesi için ne bahanelerle vakit geçirdiğimi anlatamam..Annemle konuşurmusun dedim telefonda. utanırım yapamam dedi. rica ettim ve yaptı. Annem ilk defa beni bu kadar mutlu olmuş olsa gerek ki gözlerinden anladım bunu...''Oğlum kaptırma kendini'' derdi annem her kız arkadaşım için..Aynı cümleyi yine kullandı annem..Depresyon tedavisini görme sebebimde bu cümleyi kaale almamamdı aslında...
Hiç bir yaz kız arkadaşım olmamıştı deniz kenarında sarılıp ellerini hissedeceğim.Ama bak artık wardı.Yeminlerimiz wardı ölene kadar bitmicek her zaman birbirimizin olacağız diye.Sesimizi duymadan gözlerimizi görmeden yapamayız ayrılamayız diye kaç kere söyledik birbirimize..Ama ayrılmamız gerekiyordu.Yüzlerce km. uzakta kalıcaktık.Çünkü annesi ve abisi ile birlikte asıl memleketlerine tatil ziyaret amaçlı bi gezi olcaktı.İstemiyordum gitmesini yapamazdım onsuz.O da istemediğini söylüyordu ama gidiyordu.Benim tanıdğım bu insan kendi istediğini sonucu ne olursa olsun yapardı. hele konu ben olduğumda gerekirse canını koyar istediğini yapardı.25 ytl ye kuyumcu yanında çalışan akrabama yaptırdığım yüzüğün benim adım içinde yazılı olanı bana emanet etti giderken.kendi elleriyle boynumdaki kolyeye o yüzüğü taktı.çıkarma bunu ben gelene kadar tamammı aşkım dedi. Ağlıyordu içim gözlerim kuruydu.ilk defa bu kadar ağlama gereği duydum 18 senelik hayatımda..Ellerimiz ayrılıyordu yapıcak bişey yoktu artık. Sırtımda olan sweet shirt i çıkartıp elime aldım. Arkamı dönüp gidiyordum ayrılma yerimizden.. geri dönücektim planlamıştım.arkama baktım o da bana bakıyordu ama yaklaşamadık birbirimize sarılamadık tekrar...
2 hafta en az kalıcam demişti.Gideli 1 hafta olmuştu aramamıştı. sadece 1 kere msn e girmişti ve rahat konuşamıyordu.iyi olduğunu çok eğlendiğini söylüyordu.ben kötü günler geçiriyordum yokluğunda ama onun iyi olduğunu bilmek beni mutlu etmişti. Bir gün saat 14 civarı gizli numaradan aradı beni..Sesini tanıyamadım. Naber dedi.. Kimsiniz tanıyamadım dedim. Benim E... dediğinde donup kaldım. Hayran olduğum,duymadan yaşayamıcağımı sandığım sesi tanıyamamıştım. 3 dkika kadar konuşabildik çünkü ülkeler arası çok yazıyordu we yanında fazla parası yoktu..
3 Hafta geçti yoktu hala.. Her msn konuşmasında daha da soğuyordu sanki bana karşı.ama bu kadar olmamalı diye düşünüyordum. Ve iş yerinde mutlu olduğum bir günün ardında ewe geldim. Msn de onlıne dı. Hemen yazıcaktım ama onun yazmasını bekle dedi içimden bi ses.. bekledim 5 dk ka 10 dk yazmadı.sonrasında titreşim yolladım.naber dedim iyi dedi sadece. sağol sorduğun için bende iyiyim dedim. soğuk dawranmıyormusun bana dedim.bundan sonra böyle olması gerekiyor dedi. hangi olay olduki bundan sonra dememiz gerek dedim ? babama layık bir insan değilsin sen dedi.onun benim için düşündüğü insan değilsin dedi. benim lütfen unut dedi. lafta derler ya insanlar başımdan aşşağıya kaynar sular indi diye.. yeşil gözlerimden o kadar hızlı süzülüyordu ki hıçkırıklarım nefes almamı zorlaştırıyordu. beni düşünme dedi. hakkını helal et dedim bir şartla kendine birşey yapmassan dedi. söz aşkım..
Dışarı çıkmam gerekiyordu ewde birşeylere veya kendime zarar vermemek için hızla çıktım ewden. merdiwende annemler we teyzemler rast geldi. hızlıca indim yanlarından. gözlerim durmadan süzülen yaşlardan şişmişti onlarla karşılaştığımda.. annem anladı kadıncağız ama belli etmedi ne babama ne teyzeme ne enişteme.. hızlı yürüyordum daha önceki 18 sene gibi..yolda insanlar görüyordu benim ağladığımı ama umrumda değildi..5 aydan beri içmediğim alkolü alıcaktım sakinlemek için. 2 bira almıştım bakkaldan. deniz kıyısında kayalıklara oturdum hem hızlıca içtim hem ağladım hem düşündüm. telefonu elime aldım arıcak birisini aradı gözlerim hep ama arıcak kimsem olmadığını anladım o anda. beni dinlicek kimse yoktu sanırım.. biralar bitmişti başım dönüyordu. 20 dakikada 2 tane içmiştim. ayağa kalktırğımda sendeledim biraz. ewe doğru hızla yürüdüm. odama girdim kardeşim sordu ne oldu abi ? artık o yok kardeşim dedim.. şok olmuştu.. annem geldi dinledi ağlı***** anlatttıklarımı. gözlerinden yaşlar süzülmüştü anneminde..
yüzükleri atıcaktım ama ben yemin etmiştim.ben yeminlerin yerine getirilmesi gerektiğine yemin edilince yürek ortaya konulduğunu biliyordum.ikisini yanyana koyup odamda çekmeceye koydum..normal diye adlandırılan hayat tarzına dönmüştüm artık.yoldan geçen kızlara amaçsızca bakıyordum etrafımdaki insanlar gibi.ihtiyaç karşılamak için yapılan terbiyesizliklerin muhabbetlerine ortaklık ediyordum..
Pazar günüydü.. kafayı yediğimi kesin olarak düşünüyordum.Türkiyeye gelmişti. ortak msn konuşmalarında gördüğümde onu saat 22 - 23 ciwarıydı we bu saatlerde ewden başka yerde giremezdi nete.. aradım gizli numaradan.Efendim ? diyerek açtı telefonu canlıydı çok canlı ve her zamanki gibi güçlüydü. arkadan müzik sesi we msn konuşmalarında gelen iletilerin sesleri geliyordu.''iyiym sen nasılsın ? '' Hakkını bana helal ediyomusun diye aradım dedim. Evet dedi ne kadar hakkım warsa helal olsun sana dedi. İşte benim senin üzerinde olan hiç bi hakkımı annemin babamın kardeşimin 70 yaşındaki babannemin senin bana yaptığın bu ''olması gereken hareket '' dolayısıyla helal etmiyorum ve bunun cezasını çekmen için Allah'ıma yalvarıyorum dedim...
Rahatlamıştım gerçekten..Lise 1 den atılmıştım ama o telefon konuşmasında buraya yazmak içimden gelmeyen o kadar cümle kurmuştum ki edebi terimler içeren ben bile anlamadım...Konuşmanın üzerinden 1 hafta geçti. pazar günüydü yine.. bir msj geldi ona özel aldığım hatta.. müsaitmisin 5 dakika birşey sorucağım diyordu bir ara benim için ölüceğini söyleyen insandan.. evet müsaitim dedim ve aradı. hal hatır sordu bende Allaha şükür iyiyim. sen nasılsın diye sordum onun zamanında bana sormasını istediğim en büyük sorulardan birinin vurgusunu anlatarak...geçen hafta dediklerin bana çok koydu we düşünüyorum o günden sonra hakkını helal etme konusunu dedi. tekrar düşünürmüsün dedi. sen beni km. uzakta sensizliğe bırakırken ne kadar düşündün demek için açtım ağzımı ama söyleyemedim... ben çok düşündüm ve helal etmiyorum dedim. sen çok sinirlisin bu şekilde birşey bekliyemem senden dedi. beni hiç anlamadın hala anlamıyorsun anlasaydın bunlar olmazdı dedi..geçmişte olanları tartışmak için yanlış zaman dedim. ve ona o an düşündüklerimi anlatan cümleyi kurdum ; Allah bana bir canı almam için izin werse bu bilki senin canın olurdu.Gözümü kırpmadan korkmadan seni kendi ellerimle öldürürüm dedim.. Seni hala sewiyorum belki hala aşığım ama bilki sana sarılıp seni öperek canını alırdım dedim. ve ardından yüzüme telefon kapandı....
Yazı uzun oldu ve herşey inanın gerçektir arkadaşlar. yazma sebebini duymamsa dertleşicek kimsem olmaması. hani ne biliyim dertleşme gibi değilde bi şekilde paylaşıyorum gibi düşündüm düşüncelerimi sizlerle. okuyan herkesten Allah razı olsun. yazı hatalarım vardır normal olarak onlar içinde özür dilerim.İlk cümleyle son cümlem arasında ki halim o kadar değişken ki kendimden gurur duyuyorum.Onu hala sewiyorum. deliler gibi ağlıyorum onun için ama bilinki ondan hiç kimseden nefret etmediğim kadarda nefret ediyorum.umarım bana hak veren arkadaşlar olur.Allah kimsenin yaptığını kimseye bırakmaz..