emre aydın - ve gülümse şimdi

Sakın ağlama, tanıdık yalnızlık, evel Allah tanıştık evvelden
Kokunu bırakma, çok sevdim kokunu, bilemezsin ***ür kokunu

Bebeğim...

Çocuktun hep sen, elinde balonla... Engel miydim ben ? İğne miydim ?
Bir bakmışım ki ben, elmalar düşmüş, tükenmişiz, kepenkler inmiş

Bebeğim...

Ve uğraşmak anlamsız
Yüzündeki yabancı
Her geçen saniye bana daha yabancı
Ve böyle olmasın bildiğim gibi kalsın
Her geçen saniye daha da zorlaşmasın
Gülümse şimdi gülümse şimdi gülümse şimdi ve gülümse şimdi

Bebeğim...

Haklıydın hep sen, acılar bedava, mecburduk hep uzaktan bakmaya
Çok yorgunum ben, eski bir saat gibi, hırpalandım Istanbul gibi

Bebeğim...

Oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya...
Öyleyim...