Bir Gencin Anlamlı Konuşması ve Atatürk'ün Cevabı

19 Eylül günü Giresun'da Gazi'ye seslenen bir genç
şöyle der konuşmasında:
"İstiklâl harbinde şehit olanlar yalnız düşmandan değil
saraydan da intikam aldılar. Asırlardan beri başımıza sade veraset
kuvvetiyle belâ kesilenlerden bizi kurtardınız. Artık mukadderatımız
Afrikalı bir dadının büyüttüğü cahil bir han ve
sultan elinde değildir. Şimdiki Reisimiz siz ve Büyük Millet
Meclisidir. Cumhuriyet bir taht ise biz gençler onu sehpasıyız.
Biz kırılmadıktan sonra o düşmeyecektir. Ve üzerinde her
zaman lâyık olan oturacaktır. Türk tarihinde artık kimse tufeyli
yaşayamaz. Sizin büyük huzurunuzda bütün gençler yemin
eder ki Ata'nın aleyhine Hâkimiyet Milliye ve Cumhuriyet'in
zararına hangi baş kalkarsa onu koparacağız. Velev o baş
Vatanı ve Hâkimiyeti Milliye-yi bize verenlerden biri olsun.
Saltanatı ferdiyenin mezarı TBMM'nin altındadır. Dirilmesinin
ve hortlamasının ihtimali yoktur. Kalkmak isterse Milleti
bütün ağırlığıyla üstünde, bizi bütün silâhlarımızla karşısında
bulacaktır."

Buna Gazi şu yanıtı verir: "Bu sözlerinizle bütün memleket
gençliğine tercüman olmaktasınız. Muharebe meydanlarında kanlarını akıtan şehitlerin ruhları bu sözleri işitmekle müsterih(içi rahat etmek) olmaktadır. Memleketin şuurlu ve zinde gençliği
muvacehesinde(yüzyüze gelmek) hissettiğim bahtiyarlık büyüktür."


Yaşanmış bir tarih yaprağı. Anlamlı bir olay. Atatürk devrimini,
devrimcilerini tanımak, değerlendirmek için bir ölçü...
Nereden nereye gelmişiz! 1924'te bugünün politikacıları, bugünün
liderleri ya yeni doğmuşlardı, ya üç beş yaşındaydılar,
ya da daha dünyaya bile gelmemişlerdi. Yığınlara bol bol şerbet
sunanlar, bilinçsiz yığınların hoşuna gitmeye çalışanlar, iktidara
gelmek için Atatürk devrimlerinden ne kalmışsa hepsini
ortadan kaldırmayı kabul edenler, bir yandan da hiç sıkılmadan
Atatürk, Atatürk diye bağıranlar!.. Hepsi, hepsi ortada!...
Ama tarih de ortada, Atatürk Devrimleri tarihi de belleklerde,
kitaplarda... "Memleketin şuurlu ve zinde bir gençliği"
de ayakta, tetikte, nice bezmiş, umutsuz, yenik düşmüş
sayılırsa sayılsın...
Kaynak; Oktay Akbal-Atatürk Yaşadı mı kitabından...