8
EXE RANK
~ Paa$aaLiii *
Fexe Kullanıcısı
Puanları
0
Çözümler
0
- Katılım
- 22 Ağu 2008
- Mesajlar
- 8,843
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 32
- Web sitesi
- pasali7.wordpress.com
Tam tamına 17,5 yaşındaydım o gün. Bütün eğitim hayatımı adadığım ve
sonunda başardığım üniversitemin bahçesinde onunla konuşup bir
ilişkinin temellerini atmak üzereyken küçük bir çocuktum. Günü birlik
ilişkilerde, geçici flörtlerden hoşlanmadığımı belirtecek kadarda
büyük. Üniversite hayatinin başlangıcı bu muhteşem birlikteliğinde
başlangıcı oldu. Günler büyük bir hızla geçiyor ve her gecen gün
aşkımızda ayni hızla büyüyordu.Önce toplumdan, sonra da okulumuzdan
soyutladık kendimizi. Her anımızı baş başa geçirmekten, İstanbulun
keşfedilmemiş yerlerin gezmekten büyük keyif alıyorduk. Onun dinine
çok bağlı olması, benim bugüne kadar bilmediğim görmediğim şeyleri
yapıyor olması hoşuma gidiyor, ben de her gün yeni şeyler
öğreniyordum. Bu aşk romanlarından fırlamış mutlu günler daha doğrusu
seneler 4 yıl sürdü. Kesintisiz 4 yıl. Bu arada o benim aileme, bende
onun ailesine girmiştik. Evleneceğimiz günler sayiliydi.5. yılımıza
girdiğimiz ilk günlerinde her şey alt üst oldu hayatımda. Senelerdir
görmediğim bir arkadaşımı ziyarete gittim ve aşık oldum. Hayatımızda
başka insanlar olmasına rağmen bu garip duygusal çekim bizi yakaladı,
ama hemen kendimizi toparlayarak uzaklaştık. İşte yine ben eski
bendim. Her şeyi çözmüş ilişkime sağlam bir şekilde dönmüştüm .-
Döneme mimiydim yoksa Bir kaç ay sonra İnternet ve chat ortamını
keşfettim. Seneler sonra ilk kez farklı erkeklerle konuşmak gerçekten
ilginçti gelmişti. İleri gidip teflonlaşmaya ve hatta bir kaç kez
görüşmeye bile vardırmıştım işi. Ama hep kendimi haklı çıkaracak
sebepler aradım. Kötü bir şey yapıyordum, onu anlatmıyordum. Yada bana
öyle geliyordu.Başka bir adama aşık olmamla başlayan kavgaların,
tartışmaların yerini şimdi chat kavgaları almaya başlamıştı. Bu
seferde netten yüzünü bile görmediğim bir adama aşık olmam, olayın
patlama noktası oldu. Çünkü artık sözlerin yerini tokatlar almıştı.
Çıktığım tatiller, görüşmeme kararları, ilişkiyi kurtarma çabaları
hiçbir işe yaramıyordu. Elimizde hiçbir şey kalma misti artık. Bizi
bir arada tutan o güçlü bağ,aşk,sevgi,saygı,hoşgörü. Hepsi uçup
gitmişti.şaşkındım. nasıl bu hala gelebilmişti her şey. Bitmeliydi.
Bitecekti. Ve bitti. 5. yıldönümümüze 1 ay kala bitti büyük aşk
masalı.Biliyorum. Ben suçlu görünüyorum. Ama hala kendimi haklı
çıkarmak için çok fazla sebep bulamıyorum. Pişman mıyım. Hayır. 23
yaşındayım artık ve elimde kalan hala bitmemiş bir okul. İlişkim bitti
ama okul hala duruyor. Aşk mı bir daha asla...
sonunda başardığım üniversitemin bahçesinde onunla konuşup bir
ilişkinin temellerini atmak üzereyken küçük bir çocuktum. Günü birlik
ilişkilerde, geçici flörtlerden hoşlanmadığımı belirtecek kadarda
büyük. Üniversite hayatinin başlangıcı bu muhteşem birlikteliğinde
başlangıcı oldu. Günler büyük bir hızla geçiyor ve her gecen gün
aşkımızda ayni hızla büyüyordu.Önce toplumdan, sonra da okulumuzdan
soyutladık kendimizi. Her anımızı baş başa geçirmekten, İstanbulun
keşfedilmemiş yerlerin gezmekten büyük keyif alıyorduk. Onun dinine
çok bağlı olması, benim bugüne kadar bilmediğim görmediğim şeyleri
yapıyor olması hoşuma gidiyor, ben de her gün yeni şeyler
öğreniyordum. Bu aşk romanlarından fırlamış mutlu günler daha doğrusu
seneler 4 yıl sürdü. Kesintisiz 4 yıl. Bu arada o benim aileme, bende
onun ailesine girmiştik. Evleneceğimiz günler sayiliydi.5. yılımıza
girdiğimiz ilk günlerinde her şey alt üst oldu hayatımda. Senelerdir
görmediğim bir arkadaşımı ziyarete gittim ve aşık oldum. Hayatımızda
başka insanlar olmasına rağmen bu garip duygusal çekim bizi yakaladı,
ama hemen kendimizi toparlayarak uzaklaştık. İşte yine ben eski
bendim. Her şeyi çözmüş ilişkime sağlam bir şekilde dönmüştüm .-
Döneme mimiydim yoksa Bir kaç ay sonra İnternet ve chat ortamını
keşfettim. Seneler sonra ilk kez farklı erkeklerle konuşmak gerçekten
ilginçti gelmişti. İleri gidip teflonlaşmaya ve hatta bir kaç kez
görüşmeye bile vardırmıştım işi. Ama hep kendimi haklı çıkaracak
sebepler aradım. Kötü bir şey yapıyordum, onu anlatmıyordum. Yada bana
öyle geliyordu.Başka bir adama aşık olmamla başlayan kavgaların,
tartışmaların yerini şimdi chat kavgaları almaya başlamıştı. Bu
seferde netten yüzünü bile görmediğim bir adama aşık olmam, olayın
patlama noktası oldu. Çünkü artık sözlerin yerini tokatlar almıştı.
Çıktığım tatiller, görüşmeme kararları, ilişkiyi kurtarma çabaları
hiçbir işe yaramıyordu. Elimizde hiçbir şey kalma misti artık. Bizi
bir arada tutan o güçlü bağ,aşk,sevgi,saygı,hoşgörü. Hepsi uçup
gitmişti.şaşkındım. nasıl bu hala gelebilmişti her şey. Bitmeliydi.
Bitecekti. Ve bitti. 5. yıldönümümüze 1 ay kala bitti büyük aşk
masalı.Biliyorum. Ben suçlu görünüyorum. Ama hala kendimi haklı
çıkarmak için çok fazla sebep bulamıyorum. Pişman mıyım. Hayır. 23
yaşındayım artık ve elimde kalan hala bitmemiş bir okul. İlişkim bitti
ama okul hala duruyor. Aşk mı bir daha asla...