Ben Sana Kalbimi Verdim

`korkunc` `FENA` · 9 Mar 2012

Ben Sana Kalbimi Verdim

Sabah erken terminale indim. Çantamı yere bırakıp öylece beklemeye başladım. Bilinçsizce gözlerim etrafı tarıyordu

biliyorum beklemiyordun ama yinede gözlerim seni arıyordu eskiden kalma bir alışkanlıkla... Sen uzun bir zaman önce gitmiştin bu kent de biliyorum ama inatla gözlerim seni arıyordu yine de

arada geçen bunca zamana rağmen...

Soğuktu

Ankara’ya kar yağıyordu

üşüyordum... Benim de düşlerim yağdı Ankara’ya... Ellerimi cebime soktum bir süre öylece bekledim... Sanki biraz sonra bir köşeden çıkıp gelecektin

sadece birazcık geç kalmıştın; koşarak çıkıp merdivenleri gelip sarılacaktın hasretle...

Biliyorum uzaklardasın şimdi .. Kimlerlesin kimbilir

yalnızsın belki de benim gibi şu an..? Oralar da soğuktur belki

üşüyor musun..? hala canını sıkıyor mu

bir ömür tükettiğin bu hayat kavgası..?
Beni sorma! Suyu tükenmiş limanların denizlerine yürüyüp duruyorum hala... Hayatımın sesi kısılmış

yaşlanmış dudaklarımdaki kelimeler

kimse aramıyor

anlamıyor beni... Unutulmuşum anlayacağın...

Beklerken gözlerin geldi gözlerimin önüne

dudakların

duruşun

gülüşün

sevgiyle bakışın... Sonra aklım ayrılığın bir burgu gibi işlediği yüzüne bakmaya

elini tutmaya korktuğum günlere gitti. Burgu ağır ağır işliyordu içime

ağır döndüğü içinde daha çok acıtıyordu...

Yıllardır bu terminale her gelişimde aynı acıyı duyarım

aynı özlemi hissederim

aynı hüznü yaşarım... Oysa aradan uzun yıllar geçmişti ama her şey daha dünmüş gibi gözlerimin önünde canlanıyordu...
Ne zaman bu terminale insem içim burkulur

gözlerim durup durup dolar. Her esen yelde

yağan yağmurda

çağlayan ırmakta

uğuldayan ormanda senin kokunu duyarım...
Her esintide soluğunu hissedip içime ferahlık dolar ve her yokluğunu yokladığımda ruhum sızlar.

Çekip gitmiştin kalbinin bütün kapılarını kapatarak ardında.. Durmadan büyüdü içimde yokluğun. Günler aylar

yıllar geçip gitti ardına bakmadan ama sen yoktun gelmiyordun... Gelmiyeceğini biliyorum beklemem nafile ama yine de köşe başlarına bakıyorum belki bir köşeden çıkar gelirsin diye.. Uzaktasın oysa ki bir ömür kadar... Özlem tek yönlü bir yol işte gidip de dönmeyen...Ve sen bir yel gibi esip gittin hayatımda ardına bakmadan

ben yelkenleri kırık tekneler gibi bakakalmıştım yorgun denizler üzerinde...

Seni ne zaman ansısam bir hüzün şarkısı kırılır kalbimde; hiç unutamadım ki seni zaten

yıllar oldu buraları terkedip gideli

yıllar oldu ayrıyız

dudaklarımız biribirinden uzak

bedenlerimiz

ellerimiz

gözlerimiz uzak. Oysa aşk karşılıklı sevmektir

dokunmaktır

gerçek aşk paylaşmaktır hayatı. Hala kulağım sesinde

gözlerim etrafta seni arıyorum

çok uzaklarda olduğunu ve gelmeyeceğini bile bile... Kırık bir tebessümdür anımsadığım

bir sevda türküsüydü adın... Herkese bir şeyler verilir belki ama ben sana kalbimi verdim... Kalbimi de alıp gittin beraber...

Çekip gittin hayatımdan düşlerimi ve anılarımı sarsarak.. hayatımda artık mutluluk olmayacak

teselli olmayacak. Hep bir boşluk

hep acılar

hüzünler olacak...

Şimdi güz sonu

kışa giriyoruz ben dört mevsim baharı yaşadım seninle. Dört mevsim çiçek açtın kalbimde

taze bir yaprak gibi yeşildin

sevgi çiçeğiydin

üzerine çiğ taneleri düşmüş kırmızı güldün

maviydin

beyazdın bütün renklerde sevmiştim seni...
Seni severken hayatı da sevmiştim ben

dünyayı da

insanları da...

Uçup gitti şimdi sevgi kuşları hayatımda. Günlerin

gecelerin tadı yok. Leylası kaybolmuş bir mecnunum

Hiçbir çöl kabul etmiyor beni artık Soğuk karanlık gecelerde kayıp çocuk resimleridir hüznün bir başka adı. Gittiğinden beri kayıp içimdeki çocuk...

Ara

Ara

Ben Sana Kalbimi Verdim

`korkunc` `FENA`