11
EXE RANK
~TiM[e]-oVeR~
Fexe Kullanıcısı
Puanları
0
Çözümler
0
- Katılım
- 2 Kas 2008
- Mesajlar
- 11,101
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 39
- Web sitesi
- www.google.com
AYNA
ekoratif sanatlarda yansıma yoluyla görüntü veren ve çoğunlukla bir çevreyle çevrili olan parlatılmış metal parçası yada arkası sırlanmış cam tabaka.Antik çağda yansıtıcı olmayan arka yüzlerine desenler oyulmuş, metal hafifçe dışbükey, cilalı diskler kullanılırdı.İlk örnekler el aynalarından oluşuyordu; bütün vücudu yansıtacak kadar olanlar ancak İS 1. y.y ’da ortaya çıktı.Romalılardan alınan ve genellikle gümüşten, bazen de cilalı tunçtan yapılmış el aynaları Avrupa da gittikçe yaygınlaştı.Ortaçağda, yoğun biçimde bezenmiş fildişi yada değerli metallerden yapılma kılıfları olan ve kadınların kemerlerine astığı taşınabilir aynalar çok gözdeydi.
Arkası metal aynalar 12.y.y sonunda ve 13.y.y başında kullanılmaya başladı. Rönesans’a gelindiğinde ise, Venedik ayna üretim merkezi olarak özellikle ün kazanmıştır.Ustalıkla pahlandırılmış kenarlarıyla özellikle övgü toplayan Venedik aynaları üstün nitelikleriyle tanıyordu.Baş yargıçların koyduğu sınırlamalara karşın, Venedikli işçiler, sanatlarının sırlarını öteki merkezlere sızdırmaları için yapılan kışkırtmalara kapıldılar ve 17.y.y ortalarına gelindiğinde ayna üretimi Londra ve Paris’te çok yaygınlaştı.Genel olarak aynalar, özellikle de büyük boyutlu çeşitleri çok pahalıydı.O dönemde Versailles sarayı’nın hayranlık, bir ölçüde, geniş salonlarını süsleyen çok sayıda aynalarından ileri geliyordu.
17. y.y sonunda ayna ve çerçevelerinin iç dekorasyondaki önemi artmaya başladı. İlk çerçeveler genellikle fildişi, gümüş, abanoz yada bağadan yapılıyordu, ceviz, zeytin ve sarısalkım kakmalarla kaplanıyordu.Ayrıca iğne işi ve boncuk çerçeveler de vardı.
18y.y ‘da duvar aynaları moda oldu.Venedik cumhuriyeti tarafından Osmanlı sarayına armağan edilen aynalar İstanbul’ da ki Aynalı kavak Kasrı’na yerleştirilmişti.
19y.y ‘da ayna üretiminde yeni ve ucuz tekniklerin ortaya çıkması ayna kullanımını önemli ölçüde yaygınlaştırdı.Aynalar yalnızca gardırop ve büfe gibi mobilyaların bir parçası olmakla kalmayıp, aynı zamanda parlak kesme bezemelerde donatılarak lokanta ve bar gibi genel yerlerin iç dekorasyonunda kullanılmaya başladı.
Arkası metal aynalar 12.y.y sonunda ve 13.y.y başında kullanılmaya başladı. Rönesans’a gelindiğinde ise, Venedik ayna üretim merkezi olarak özellikle ün kazanmıştır.Ustalıkla pahlandırılmış kenarlarıyla özellikle övgü toplayan Venedik aynaları üstün nitelikleriyle tanıyordu.Baş yargıçların koyduğu sınırlamalara karşın, Venedikli işçiler, sanatlarının sırlarını öteki merkezlere sızdırmaları için yapılan kışkırtmalara kapıldılar ve 17.y.y ortalarına gelindiğinde ayna üretimi Londra ve Paris’te çok yaygınlaştı.Genel olarak aynalar, özellikle de büyük boyutlu çeşitleri çok pahalıydı.O dönemde Versailles sarayı’nın hayranlık, bir ölçüde, geniş salonlarını süsleyen çok sayıda aynalarından ileri geliyordu.
17. y.y sonunda ayna ve çerçevelerinin iç dekorasyondaki önemi artmaya başladı. İlk çerçeveler genellikle fildişi, gümüş, abanoz yada bağadan yapılıyordu, ceviz, zeytin ve sarısalkım kakmalarla kaplanıyordu.Ayrıca iğne işi ve boncuk çerçeveler de vardı.
18y.y ‘da duvar aynaları moda oldu.Venedik cumhuriyeti tarafından Osmanlı sarayına armağan edilen aynalar İstanbul’ da ki Aynalı kavak Kasrı’na yerleştirilmişti.
19y.y ‘da ayna üretiminde yeni ve ucuz tekniklerin ortaya çıkması ayna kullanımını önemli ölçüde yaygınlaştırdı.Aynalar yalnızca gardırop ve büfe gibi mobilyaların bir parçası olmakla kalmayıp, aynı zamanda parlak kesme bezemelerde donatılarak lokanta ve bar gibi genel yerlerin iç dekorasyonunda kullanılmaya başladı.