Alper Ayyıldız - Eksildim

Ver bana beni geri hemen...
Neden neden neden
neden neden bu hale düşürdün beni?
Ben sana ne ettim ki?
Bir türlü
gelemiyorum geri ne kendime ne sana.
Gerek yok anlamana, anlasan gitmezdin.

Yaram kanar, kalbim yangın yeri.
Közümü küle çevirir nemin.
Ben sana
ne ettim ki gittin, dönmedin geri.

Konuk olur. 'Artık git' dersin,
gitmez.
Kurulur aşk, misafirliğini bilmez.
Unutsa da bazen ikramsız adam
geçmez.
Seni bulur, saklanman fayda etmez.

Sürpriz olur geç gelen mutluluk, 'hayat güzel'
dersin.
Zaman geçer, iyice tanır, her ana küfredersin.
Her koşulda döner
sanma, beklersen çok beklersin.
Kovarlar vazgeçmezsin, 'birazdan gelir'
dersin.
Yalnızlık sarar dört bir yanını adımını atacak yerin kalmayana dek.

Kendine gelene dek, gelmezsen ölene dek bir eksik tadacaksın.

Ey
yalan sevip gönül çelen...
Bakıp bakıp bakıp bakıp bakıp gardımı düşüren
kişi.
Ben sana ne ettim
ki?
Bir türlü gelemiyorum geri ne kendime ne sana.
Birazcık acı bana,
acısan gitmezdin.
Adın kalır, acın cehennem gibi.
Dibine batırıyorsun
beni.
Ben sana ne ettim ki gittin, dönmedin geri.

Konuk olur. 'Artık
git' dersin, gitmez.
Kurulur aşk, misafirliğini bilmez.
Unutsa da bazen
ikramsız adam geçmez.
Seni bulur, saklanman fayda etmez.
Sürpriz olur
geç gelen mutluluk, 'hayat güzel' dersin.
Zaman geçer, iyice tanır, her ana
küfredersin.
Her koşulda döner sanma, beklersen çok beklersin.
Kovarlar
vazgeçmezsin, 'birazdan gelir' dersin.
Yalnızlık sarar dört bir yanını
adımını atacak yerin kalmayana dek.
Kendine gelene dek, gelmezsen ölene dek
bir eksik tadacaksın.

Eksildim.
Günden güne eskitildim.
Yine es
geçildim.
Hep bekletildim hiç geri dönmediler.
Ağzımla kuş tuttum yine
görmediler.
'Yaz' dedi kalem 'onu yaz' dedi bana.
Dök dedi
içini ki sesin duyulsun.
Alıştırmadan peşin söyle ki açık sözlü
kişiliğine vurulsun.
Tam yeri şimdi bana şans
dile.
Tedirginim eteğimdeki taştan bile.
Bunu yazmam bir intihar.

Bile bile sessiz kalmam bir daha!
Ne yaparsan yapim yine aynı sonuç.
Ama yaşarken ölmek
zor bir durum.
Bunu kabullenip kendime gelmem şart.
Acıların en
onursuzudur aşk!

Konuk olur. 'Artık git' dersin, gitmez.
Kurulur
aşk, misafirliğini bilmez.
Unutsa da bazen ikramsız adam geçmez.
Seni
bulur, saklanman fayda etmez.
Sürpriz olur geç gelen mutluluk, 'hayat güzel'
dersin.
Zaman geçer, iyice tanır, her ana küfredersin.
Her koşulda döner
sanma, beklersen çok beklersin.
Kovarlar vazgeçmezsin, 'birazdan gelir'
dersin.
Yalnızlık sarar dört bir yanını adımını atacak yerin kalmayana dek.

Kendine gelene dek, gelmezsen ölene dek bir eksik tadacaksın.

Ve bu
eksikle yaşayacaksın bir şekilde.
Kendine gelene dek, aynada her Allah'ın
günü başka bir yüze bakacaksın.
Ama bir kez olsun 'bu ben miyim' diye
sormayacaksın, avutacaksın kendini.
Umutlarından eksiltip hayallerinden
soyutlayacaksın sen bildiğini.
Bırakacaksın artık zamana...
Sarılacaksın
yalnızlığına.
Çıkaracaksın hayatından sana zarar
veren herkesi, her şeyi.
Ama önce sen bildiğini sonra sana acı söyleyen
dostu, seni bu hale getiren sevgiliyi.
Savaşacaksın sessizliğinle.

İçinde fırtınalar koparken soğukkanlılığını nasıl koruyabilirsin ki?
E
hadi ama sıkma artık kendini.
Utanmanın ne alemi var.
Bağır
bağırabildiğin kadar!
Dağıt bulunduğun yeri!
Teselli etmeye
çalışmasınlar artık seni.
Bırak böyle kabullensinler.
Sen kendini bu
şekilde kabullenmedikten sonra başka kime söz geçirebilirsin ki?
Unutma,
senin en büyük düşmanın ta kendin.
Kendine iyi bak.