adını koyamadıgım bir diğier şiir

rüzgar dağıtırken kumlarımı
atomlarımı, hücrelerimi
son nefeste oluyorsa tüm bunlar
sanırım senin yanında kalırdım

kaçacak bi yer olmadığında
senin yanında
anlatacak bi şey kalmadığında ve sessizce
ölmeye başladığımızda
tulduğumuzda, donduğumuzda, kitlendiğimizde
sen gidemezsin ama ben gidebilirim
ben yapabilirim
sen gidemezsin
ben gidebilirim
sen gidemezsen bende gitmem
ama gitme ihtimalin varsa azcık
daha doğrusu
gitme ihtimalin kalmayana kadar
sana görünmemeliyim
sanırım ancak, bu kadar açık olabilirim