20
EXE RANK
OttoMaNs* ;яeiz
Fexe Kullanıcısı
Puanları
0
Çözümler
0
- Katılım
- 20 Şub 2011
- Mesajlar
- 32,869
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 37
- Web sitesi
- www.netbilgini.com
İyi günler değerli dostlar. Uzun süre düşündükten sonra yaşadığım acılarla dolu hikayemi sizlere anlatmaya karar verdim. Lafı uzatmadan konuya gireyim çünkü çok uzun bir yazı yazacağımı düşünüyorum.. Okuyan herkeze şimdiden teşekkürler..
Şuanda lise son sınıf öğrencisiyim.. Bundan tam 3 yıl önce okulların ilk açıldığı bir zamandı. Arkadaşlarla eski sınıfımızı bir gezelim diye eski sınıfımıza çıkmıştık. Tabi bizim eski sınıf yeni öğrenciler var. Sınıfa girdiğimde ilk gözüme takılan arkası dönük siyah düz saçlı bir kızdı. Sınıfa girdik benim gözüm ondaydı ve kız dönüm bana baktığında olanlar oldu bi anda o kıza tutuldum. Öyle bir kızdıki benim gözümde masum bir bebek gibi gözüküyordu. Bu kızı ilk gördüğüm günden itibaren hoşlanmaya başlamıştım. Günler geçiyor sürekli onu izliyordum. Kıza bir türlü açılamıyordum. Ne yaptıysam ne ettiysem açılamadım. Sürekli bu kızı izliyor sırf onu göre bilmek için istiklal marşı okunduğu günlerde direkteki bayrağı çekmek için ilk ben koşuyordum. Hatta bi keresine bu kıza öyle dalmışım ki istiklal marşı başlamış haberim yok ben bu kıza bakıyorum. Hocamın uyarısıyla kendime gelmiştim. Aşk işte gözüm ondan başka hiçbirşeyi görmüyordu. Neyse gel zaman git zaman aradan 6,5 ay gibi bir zaman geçdi benim gözüm hala ondan başkasını görmüyordu. En son kafama koydum bu kıza açılacakdım. Sürekli kız diye bahsediyorum kızın ismi ''Öznur'du.. Öznura açılmaya karar verdim. Tenefüste arkadaşlarıuyla dolaşıyordu bende kendi arkadaşlarımla. Sonra bi an ne olduysa oldu gittim Öznur'un yanına ve ona olan hislerimi sonunda açıkladım.. Teklif ettim. Düşüneceğini söyledi arkadaşlarıyla gitti ve 5dk sonra geldi kabul ettiğini söyledi. O an dünyalar benim olmuştu. Hani küçük bir çocuğa en sevdiği hediyeyi alırlar ya o misaldi benimkiside. Neyse öznur'la çıkmaya başladık. Ben ilk başlarda hoşlantı demiştim ama günler aylar geçtikçe Öznur'a gittikçe bağlanıyordum. Resmen aşık olmuştum. O güne kadar bir çok kızla çıktım hiç birinde böyle hissetmemiştim. Neyse 1,5 ay gibi bir birlikteliğimiz oldu. Evet aylarca bekleyişin ardından sadece 1,5ay çıktık Öznur'la.. Okul çıkışında arkadaşla sigara içiyorduk birden Öznur geldi ve sadece 'bitsin' dedi. İşte o an dünyamın karardığı kalbimdeki tek kişinin ellerimden kayıp gittiği andı. Ne yapacağımı bilemedim. Neden dedim sonra söylerim dedi. Peki dedim ve gitti. Arkasından baka kalmıştım. Hayatımın anlamı gözümün nuru canımdan çok sevdiğim kız nedenini bilmediğim şekilde ellerimden bir yaprak misali kayıp gitmişti. O gün kendime gelemedim. Derslere giremedim oturdum ağladım. Evet ağladım. Belki bir çoğunuz der erkekler ağlarmı bi kız için diye. Ama ben ağladım. Çünkü onu gerçekten yürekten sevdim. Zamanlar onsuz hiç geçmiyordu benim için. Nedeni'ni söylememişti bana.. Nedenini bilmediğim için zaten kendimi paralıyordum. Ayrılma nedenini bilsem belki öyle olmazdı. Aradan aylar,yıllar geçti benim ona olan sevdim hiç bir şekilde tükenmedi. Aksine daha çok sevdim onu. Benim yapım bu birini gerçekten yürekten sevdim mi ya o ya hiç benim için... Neyse tekrar'dan açılıp yeniden başlayıp başlamak istediğini sormak istedim defalarca ama yapamadım. Korkuyordum. Çünkü ikinci bir olumsuzluğu kaldıramazdı yüreğim bunu biliyordum. Arkadaşlarımla dertleşiyordum hep onu hep onu anlatıyordum onlara. Defalarca belkide binlerce kez söylediler o kız seni sevmiyor hala neden peşinden koşuyorsun diye. Benim cevabım herzaman şu. Birini kalp'den en derinden sevseydiniz anlardınız beni... Aradan yıllar geçti ne yaptıysam yapayım bir türlü açılamadım tekrardan. Dedim ya korkuyordum. Sürekli uzaktan izliyordum. Her an her dakika her saniye gözlerim onu arıyordu. Derler ya Gönül Ferman Dinlemiyor diye. Aynen öyleydi benim için. Benden sonra bir kaç kişiyle çıktı hiç takmadım kafama. Ben sadece Öznur diyordum gerisinin benim için önemi yok diyordum. Az da olsa sigara alışkanlığım vardı. Öznur gittiğinden beri bu dahada arttı ve resmen bağımlısı oldum..
Öznur'u defalarca unutmayı silmeyi denedim. Ona ait bende neyi varsa resimleri ona yazdığım şiirleri herşeyi siliyordum. Ama okula gelince hep onu arıyordu gözlerim. Gördüğümde sürekli izliyordum bi yandan da unutmak istiyordum. Ama onun bana tek bir bakışı varya işte o beni benden ediyordu. Beni resmen kendine yeniden aşık ediyordu. Bunu defalarca yaptım. Sildim herşeyi ama yine tek bir bakışıyla Öznur'a yeniden,yeniden ve yeniden aşık oluyordum. Neyse ayrıldığımız zamandan itibaren 1,5 2 yıl gibi bir zaman geçmişti. Bir arkadaşım vardı sınıfta kaldı ve onunla aynı sınıftaydı. Bir gün dertleştik bununla ben ona yine Öznur'u anlattım. Kardeşim işte dayanamamış gitmiş Öznur'a anlatmış Fatih(adım fatih bu arada) seni hala unutmamış diye. Öznur'da şaşırmış tabi. Daha doğrusu onun anlatması böyle. Neyse o günden sonra Öznur'un telefon numarasını aldım. Az çok konuşmaya mesajlarla. Ve söyledim herşeyi onu hala sevdiğimi onu hala beklediğimi. Aldığım cevap beni çok yıkmıştı çook.. Aldığım cevap şuydu '' Ben sana karşı birşey hissetmiyorum istersen arkadaş kalabiliriz'' demişti. Bu cevap beni derinden vurmuştu. Sırf sevdiğim için aşık olduğum için birşey diyemedim. Peki dedim.. Ama bilmiyordu ki arkadaş kalmak bana daha çok acı vereceğini.. Aradan yine aylar geçti ve ben bıkmadan usanmadan hala ilk günki gibi seviyordum. Sınıftaki arkadaşlarım sürekli git konuş diye ısrar ediyordu. Ama yapamıyordum korkuyordum.. Demiştim ya ikinci bir olumsuzluk benim bu yüreğimi yıkar diye.. Her neyse bir gün kardeşim gibi sevdiğim arkadaşım (adı Kadir) tutturdu Öznur'la konuşcam artık yeter filan diye. Ne söylediysem dinlemedi. Aralık 2010 tarihinde tam gün hatırlamıyorum Kadir gitti Öznur'la konuştu. Bahçedeydim gördüm konuşurken sinirlendim sınıfa çıktım. Kadir geldi ve ona sitem edesim vardı ama işte nasıl bir kişiliğim var bilmiyorum sevdiklerime kızamıyorum.. Geldi az çok anlattı olanları.. Öznur uzun zamandır bilmyormuş ama yinede düşünürüm filan demiş.. Azda olsa sevinmiştim bunları duyunca. Sonra 21 Aralık Salı günü sınıftaki kızlarla Öznur'un konusu açıldı ve bayağı bir tartıştık söyledikleri sözler bana öyle dokunmuştuki oturdum çocuk gibi yine ağladım. Sırf sevdiklerim diye yine cevap veremedim. Ve çok sinirliydim. O gün eve gittim hala gözümden yaşlar geliyordu. Sinir'den Öznur'u facebook'tan sildim.. Bir anlık pişmanlık işte. Mahalleden arkadaşım vardı aradım kardeşim gel sinirliyim içeceğim diye.. Sağolsun geldi 4 bira aldık içtik o akşam. Ve eve gitmedim sinirden. Evdekilerede arkadaşda kalacağım filan dedim. O günün gecesi artık ne olacaksa olsun dedim Öznur'u aramak istedim ama arayamadım yine. Face'Den tekrar ekledim ve kabul etti neden sildiğini ve sonrasında neden eklediğini sordu. Bende başladım anlatmaya. İÇimde ona söyleyemediğim ne varsa söyledim. İnanın onunla konuşmak bana o kadar iyi geldiki bilemezsiniz. Rahatlamıştım açıkcası. Öznur'a iyice düşünmesini söyledim. Hislerinin değişeceğini sanmadığını yinede düşüneceğini söylemişti bana. Ve o konuşma arasında benim üzülmemi istemediğini söylemişti. O gün sabaha kadar uyumadım.. Neyse aradan bir gün geçti geldik bugüne.. 23 Aralık 2010 perşembe gününe. Staj yaptığım şirketten çıktım. Eve geldim kadirle anlaştık buluş konuşacaktık. Sözde Öznur'la konuştuklarımızı az çok anlatacaktım ona. Gelin görünki o gün çok kötü birşey oldu. Telefondan face girdim. Telefondan da direk Öznur'un profiline girerim. Neyse girdim birde ne göreğim Öznur'un 'xxxx' diye birisiyle ilişkisi var. Onu görünce beynimden vurulmuşa döndüm. Bana daha iki gün öncesinde üzülmeni istemiyorum diyen kişi şimdi bir başkası ile çıkıyordu. Aslında takmıyordum başkalarıyla çıkmasını ama bu bana çok koydu. Sinirden eve gittim ne kadar param varsa aldım çıktım dışarıya. Sinirden bu gecede eve gitmeyecektim.. Arkadaşımı çağırdım sağolsun oda geldi. Kafam attı gittim 4 bira aldım tek başıma içtim. O arada amcam aradı yarım saat boyunca telefonda dertleştik. Bir yandan ağlıyordum bir yandan anlatıyorum.. Ailemde durumu öğrenince az duyarlı davrandılar güvenli biryerde olduğumu söyledim rahatladılar.. Öznur'la biraz konuştuk inanın bana çok koydu sözleri.. Kendimi resmen damara bağladım. Gece şuan 01:30 canım sıkıldı hayat hikayemi anlatmak istedim sizinle. Evet sizlerde fark etmişsinizdir ki hikayemi bir sonla bitirmedim. Şuandan itibaren kafama koydum. Ne pahasına olursa olsun yıllardır yolunu gözlediğim,deliler gibi sevdiğim Öznur'u artık hayatımdan sileceğim... Hikayemi mutlu bir sonla bitirmeyi çok isterdim. Ama olmayınca olmuyor işte dostlar..
İnanın Ben O Kızı Herşey'den Çok Sevdim.. Ucunda Ölüm Olduğunu Bile Bile Çok Sevdim..
Şuanda lise son sınıf öğrencisiyim.. Bundan tam 3 yıl önce okulların ilk açıldığı bir zamandı. Arkadaşlarla eski sınıfımızı bir gezelim diye eski sınıfımıza çıkmıştık. Tabi bizim eski sınıf yeni öğrenciler var. Sınıfa girdiğimde ilk gözüme takılan arkası dönük siyah düz saçlı bir kızdı. Sınıfa girdik benim gözüm ondaydı ve kız dönüm bana baktığında olanlar oldu bi anda o kıza tutuldum. Öyle bir kızdıki benim gözümde masum bir bebek gibi gözüküyordu. Bu kızı ilk gördüğüm günden itibaren hoşlanmaya başlamıştım. Günler geçiyor sürekli onu izliyordum. Kıza bir türlü açılamıyordum. Ne yaptıysam ne ettiysem açılamadım. Sürekli bu kızı izliyor sırf onu göre bilmek için istiklal marşı okunduğu günlerde direkteki bayrağı çekmek için ilk ben koşuyordum. Hatta bi keresine bu kıza öyle dalmışım ki istiklal marşı başlamış haberim yok ben bu kıza bakıyorum. Hocamın uyarısıyla kendime gelmiştim. Aşk işte gözüm ondan başka hiçbirşeyi görmüyordu. Neyse gel zaman git zaman aradan 6,5 ay gibi bir zaman geçdi benim gözüm hala ondan başkasını görmüyordu. En son kafama koydum bu kıza açılacakdım. Sürekli kız diye bahsediyorum kızın ismi ''Öznur'du.. Öznura açılmaya karar verdim. Tenefüste arkadaşlarıuyla dolaşıyordu bende kendi arkadaşlarımla. Sonra bi an ne olduysa oldu gittim Öznur'un yanına ve ona olan hislerimi sonunda açıkladım.. Teklif ettim. Düşüneceğini söyledi arkadaşlarıyla gitti ve 5dk sonra geldi kabul ettiğini söyledi. O an dünyalar benim olmuştu. Hani küçük bir çocuğa en sevdiği hediyeyi alırlar ya o misaldi benimkiside. Neyse öznur'la çıkmaya başladık. Ben ilk başlarda hoşlantı demiştim ama günler aylar geçtikçe Öznur'a gittikçe bağlanıyordum. Resmen aşık olmuştum. O güne kadar bir çok kızla çıktım hiç birinde böyle hissetmemiştim. Neyse 1,5 ay gibi bir birlikteliğimiz oldu. Evet aylarca bekleyişin ardından sadece 1,5ay çıktık Öznur'la.. Okul çıkışında arkadaşla sigara içiyorduk birden Öznur geldi ve sadece 'bitsin' dedi. İşte o an dünyamın karardığı kalbimdeki tek kişinin ellerimden kayıp gittiği andı. Ne yapacağımı bilemedim. Neden dedim sonra söylerim dedi. Peki dedim ve gitti. Arkasından baka kalmıştım. Hayatımın anlamı gözümün nuru canımdan çok sevdiğim kız nedenini bilmediğim şekilde ellerimden bir yaprak misali kayıp gitmişti. O gün kendime gelemedim. Derslere giremedim oturdum ağladım. Evet ağladım. Belki bir çoğunuz der erkekler ağlarmı bi kız için diye. Ama ben ağladım. Çünkü onu gerçekten yürekten sevdim. Zamanlar onsuz hiç geçmiyordu benim için. Nedeni'ni söylememişti bana.. Nedenini bilmediğim için zaten kendimi paralıyordum. Ayrılma nedenini bilsem belki öyle olmazdı. Aradan aylar,yıllar geçti benim ona olan sevdim hiç bir şekilde tükenmedi. Aksine daha çok sevdim onu. Benim yapım bu birini gerçekten yürekten sevdim mi ya o ya hiç benim için... Neyse tekrar'dan açılıp yeniden başlayıp başlamak istediğini sormak istedim defalarca ama yapamadım. Korkuyordum. Çünkü ikinci bir olumsuzluğu kaldıramazdı yüreğim bunu biliyordum. Arkadaşlarımla dertleşiyordum hep onu hep onu anlatıyordum onlara. Defalarca belkide binlerce kez söylediler o kız seni sevmiyor hala neden peşinden koşuyorsun diye. Benim cevabım herzaman şu. Birini kalp'den en derinden sevseydiniz anlardınız beni... Aradan yıllar geçti ne yaptıysam yapayım bir türlü açılamadım tekrardan. Dedim ya korkuyordum. Sürekli uzaktan izliyordum. Her an her dakika her saniye gözlerim onu arıyordu. Derler ya Gönül Ferman Dinlemiyor diye. Aynen öyleydi benim için. Benden sonra bir kaç kişiyle çıktı hiç takmadım kafama. Ben sadece Öznur diyordum gerisinin benim için önemi yok diyordum. Az da olsa sigara alışkanlığım vardı. Öznur gittiğinden beri bu dahada arttı ve resmen bağımlısı oldum..
Öznur'u defalarca unutmayı silmeyi denedim. Ona ait bende neyi varsa resimleri ona yazdığım şiirleri herşeyi siliyordum. Ama okula gelince hep onu arıyordu gözlerim. Gördüğümde sürekli izliyordum bi yandan da unutmak istiyordum. Ama onun bana tek bir bakışı varya işte o beni benden ediyordu. Beni resmen kendine yeniden aşık ediyordu. Bunu defalarca yaptım. Sildim herşeyi ama yine tek bir bakışıyla Öznur'a yeniden,yeniden ve yeniden aşık oluyordum. Neyse ayrıldığımız zamandan itibaren 1,5 2 yıl gibi bir zaman geçmişti. Bir arkadaşım vardı sınıfta kaldı ve onunla aynı sınıftaydı. Bir gün dertleştik bununla ben ona yine Öznur'u anlattım. Kardeşim işte dayanamamış gitmiş Öznur'a anlatmış Fatih(adım fatih bu arada) seni hala unutmamış diye. Öznur'da şaşırmış tabi. Daha doğrusu onun anlatması böyle. Neyse o günden sonra Öznur'un telefon numarasını aldım. Az çok konuşmaya mesajlarla. Ve söyledim herşeyi onu hala sevdiğimi onu hala beklediğimi. Aldığım cevap beni çok yıkmıştı çook.. Aldığım cevap şuydu '' Ben sana karşı birşey hissetmiyorum istersen arkadaş kalabiliriz'' demişti. Bu cevap beni derinden vurmuştu. Sırf sevdiğim için aşık olduğum için birşey diyemedim. Peki dedim.. Ama bilmiyordu ki arkadaş kalmak bana daha çok acı vereceğini.. Aradan yine aylar geçti ve ben bıkmadan usanmadan hala ilk günki gibi seviyordum. Sınıftaki arkadaşlarım sürekli git konuş diye ısrar ediyordu. Ama yapamıyordum korkuyordum.. Demiştim ya ikinci bir olumsuzluk benim bu yüreğimi yıkar diye.. Her neyse bir gün kardeşim gibi sevdiğim arkadaşım (adı Kadir) tutturdu Öznur'la konuşcam artık yeter filan diye. Ne söylediysem dinlemedi. Aralık 2010 tarihinde tam gün hatırlamıyorum Kadir gitti Öznur'la konuştu. Bahçedeydim gördüm konuşurken sinirlendim sınıfa çıktım. Kadir geldi ve ona sitem edesim vardı ama işte nasıl bir kişiliğim var bilmiyorum sevdiklerime kızamıyorum.. Geldi az çok anlattı olanları.. Öznur uzun zamandır bilmyormuş ama yinede düşünürüm filan demiş.. Azda olsa sevinmiştim bunları duyunca. Sonra 21 Aralık Salı günü sınıftaki kızlarla Öznur'un konusu açıldı ve bayağı bir tartıştık söyledikleri sözler bana öyle dokunmuştuki oturdum çocuk gibi yine ağladım. Sırf sevdiklerim diye yine cevap veremedim. Ve çok sinirliydim. O gün eve gittim hala gözümden yaşlar geliyordu. Sinir'den Öznur'u facebook'tan sildim.. Bir anlık pişmanlık işte. Mahalleden arkadaşım vardı aradım kardeşim gel sinirliyim içeceğim diye.. Sağolsun geldi 4 bira aldık içtik o akşam. Ve eve gitmedim sinirden. Evdekilerede arkadaşda kalacağım filan dedim. O günün gecesi artık ne olacaksa olsun dedim Öznur'u aramak istedim ama arayamadım yine. Face'Den tekrar ekledim ve kabul etti neden sildiğini ve sonrasında neden eklediğini sordu. Bende başladım anlatmaya. İÇimde ona söyleyemediğim ne varsa söyledim. İnanın onunla konuşmak bana o kadar iyi geldiki bilemezsiniz. Rahatlamıştım açıkcası. Öznur'a iyice düşünmesini söyledim. Hislerinin değişeceğini sanmadığını yinede düşüneceğini söylemişti bana. Ve o konuşma arasında benim üzülmemi istemediğini söylemişti. O gün sabaha kadar uyumadım.. Neyse aradan bir gün geçti geldik bugüne.. 23 Aralık 2010 perşembe gününe. Staj yaptığım şirketten çıktım. Eve geldim kadirle anlaştık buluş konuşacaktık. Sözde Öznur'la konuştuklarımızı az çok anlatacaktım ona. Gelin görünki o gün çok kötü birşey oldu. Telefondan face girdim. Telefondan da direk Öznur'un profiline girerim. Neyse girdim birde ne göreğim Öznur'un 'xxxx' diye birisiyle ilişkisi var. Onu görünce beynimden vurulmuşa döndüm. Bana daha iki gün öncesinde üzülmeni istemiyorum diyen kişi şimdi bir başkası ile çıkıyordu. Aslında takmıyordum başkalarıyla çıkmasını ama bu bana çok koydu. Sinirden eve gittim ne kadar param varsa aldım çıktım dışarıya. Sinirden bu gecede eve gitmeyecektim.. Arkadaşımı çağırdım sağolsun oda geldi. Kafam attı gittim 4 bira aldım tek başıma içtim. O arada amcam aradı yarım saat boyunca telefonda dertleştik. Bir yandan ağlıyordum bir yandan anlatıyorum.. Ailemde durumu öğrenince az duyarlı davrandılar güvenli biryerde olduğumu söyledim rahatladılar.. Öznur'la biraz konuştuk inanın bana çok koydu sözleri.. Kendimi resmen damara bağladım. Gece şuan 01:30 canım sıkıldı hayat hikayemi anlatmak istedim sizinle. Evet sizlerde fark etmişsinizdir ki hikayemi bir sonla bitirmedim. Şuandan itibaren kafama koydum. Ne pahasına olursa olsun yıllardır yolunu gözlediğim,deliler gibi sevdiğim Öznur'u artık hayatımdan sileceğim... Hikayemi mutlu bir sonla bitirmeyi çok isterdim. Ama olmayınca olmuyor işte dostlar..
İnanın Ben O Kızı Herşey'den Çok Sevdim.. Ucunda Ölüm Olduğunu Bile Bile Çok Sevdim..