Demir Demirkan > İkinci Evren

Bölündüm. ben, sen, o oldum. kendimi ben sandım, seni sen, onu da o. birbirimize karıştık gittik. içim başka dışım başka. seninle, onunla, kendimle çarpıştım. binlerce kıvılcım çıktı bu çarpışmadan.ateşler yandı, söndü, kül oldu, savruldu. en güzel ruhlar tükendi bu ateşlerde. içimde huzur dışımda yangın. içim bir dışım iki. iki bire, bir sıfıra, sıfır sonsuza döndü.bu sözleri anlayan ölümsüz oldu.​